III kadencja

Odpowiedź ministra łączności

na interpelację nr 2282

w sprawie ujednolicenia telefonicznych stref numeracyjnych na obszarze kraju

   W związku z interpelacją poseł Marii Gajeckiej-Bożek w sprawie ujednolicenia telefonicznych stref numeracyjnych na obszarze kraju przedstawiam poniższe wyjaśnienia. Podobne informacje zostały już przekazane panu marszałkowi w związku z interpelacjami posła na Sejm RP W. Szczepańskiego, posła J. Mozolewskiego, posła W. Martyniuka, posła E. M. Maniury.

   Treść interpelacji: ˝stwarza to niepotrzebny wzrost wydatków na opłaty telekomunikacyjne˝ oraz pytania przedstawione przez panią poseł Gajecką-Bożek: Kiedy zostaną wprowadzone zmiany w Krajowym Planie Numeracji, aby dostosować go do obowiązującego podziału administracyjnego kraju? Na jakim etapie są prace zmierzające do wprowadzenia koniecznych zmian? Co powoduje tak znaczne opóźnienia i kto jest za to odpowiedzialny?, dowodzą, że w odczuciu społecznym Plan Numeracji jest utożsamiany z planem taryfikacji i zmiany Planu Numeracji (taryfikacji) są konieczne w związku z nowym podziałem administracyjnym, gdyż abonenci oczekują wprowadzenia zaliczania strefowego na obszarze obecnych województw.

   W rzeczywistości zgodnie z art. 21 ustawy o łączności (DzU z 1995 r. nr 117, poz. 564 z późn. zm.) minister łączności ustala dla sieci telekomunikacyjnej plany numeracji krajowej oraz przydziela numerację operatorom sieci telekomunikacyjnych użytku publicznego. Plan numeracji nie zawiera zapisów określających zasady taryfikacji. Zgodnie z art. 39 ust. 1 opłaty za usługi telekomunikacyjne ustala operator, a minister łączności może wprowadzić (art. 39 ust. 2) opłaty maksymalne za usługi telekomunikacyjne o charakterze powszechnym.

   Nowy podział administracyjny kraju nie zmienił podziału sieci telekomunikacyjnej użytku publicznego.

   Stacjonarna sieć telefoniczna w Rzeczypospolitej Polskiej jest podzielona na 49 stref numeracyjnych. Połączenia strefowe z zaliczaniem 3-minutowym są to połączenia pomiędzy dwoma abonentami zlokalizowanymi w tej samej strefie numeracyjnej. Połączenia strefowe są zestawiane po wybraniu przez abonenta numeru strefowego abonenta żądanego. Połączenia międzystrefowe są uzyskiwane po wybraniu (po prefiksie ˝0˝) numeru krajowego abonenta, składającego się ze wskaźnika strefy numeracyjnej i numeru strefowego. Połączenia takie w zależności od odległości (L) siedzib central międzystrefowych zaliczane są według 4 taryfy (przy L < 100 km) lub 5 taryfy (przy L > 100 km).

   Biorąc pod uwagę sposób wybierania numeru (plan numeracji krajowej) i realizację techniczną połączeń (budowę sieci telekomunikacyjnych) nie jest uzasadnione dostosowanie stref numeracyjnych do nowego podziału administracyjnego kraju tak, aby abonenci mieli skrytą numerację strefową i każde z 16 nowych województw charakteryzowało się Nowym Wskaźnikiem Strefy. Każda zmiana granic stref numeracyjnych powoduje konieczność dokonania przebudowy sieci i zmiany numeracji abonentów. Koszty zmiany numeracji poniesione łącznie przez operatora i abonentów szacuje się na ok. 100-500 PLN na abonenta, a przy konieczności wymiany central analogowych lub budowy nowych wzrastają do 3000 PLN.

   Gdyby sieć krajowa w 100% była siecią cyfrową (a jak wiadomo nie jest), podatną na zmiany numeracji, to przy 8 mln abonentów TP SA koszty dostosowania planu numeracji a dokładniej Sieci Telefonicznej RP, do nowego podziału administracyjnego kraju wyniosłyby 0,8-4 mld PLN.

   Ponieważ mamy obecnie w kraju 3,5 mln abonentów dołączonych do central analogowych (z tego 0,8 mln przyłączonych do central Strowger,a - zupełnie niepodatnych na zmianę numeracji), to powyższe szacunki należy uzupełnić kosztami wymiany central analogowych na cyfrowe i łączny koszt zadania pt.: ˝utworzenie 16 stref numeracyjnych˝ może wynieść:

   a) 3,12-5 mld PLN (wymiana tylko central Strowger`a wraz ze zmianą numeracji, pozostali abonenci tylko zmiana numeracji - o ile w ogóle będzie możliwa) lub

   b) 11,95-12,75 mld PLN (wymiana wszystkich central analogowych wraz ze zmianą numeracji, pozostali abonenci dołączeni do central cyfrowych tylko zmiana numeracji).

   Mając na uwadze przedstawiony wyżej szacunek kosztów dostosowania planu numeracji i liczby stref numeracyjnych do nowego podziału administracyjnego, można dopuścić jedynie niewielkie korekty granic stref numeracyjnych związane z utworzeniem powiatów i przebiegiem dotychczasowych granic stref numeracyjnych. W całym kraju 84 powiaty są podzielone granicami stref numeracyjnych i abonenci telefoniczni w tych powiatach, łącząc się z abonentami z tego samego powiatu umiejscowionymi za granicą strefy, wykonują obecnie połączenia międzymiastowe (z prefiksem ˝0˝ i wskaźnikiem międzymiastowym) zaliczane według 4 lub 5 taryfy.

   W Ministerstwie Łączności i w Telekomunikacji Polskiej SA pracują zespoły specjalistów, których zadaniem jest określenie wymaganego zakresu zmian w planach numeracji i taryfikacji.

   W pierwszej kolejności określa się, jakie zmiany w konfiguracji sieci, numeracji abonentów byłyby konieczne do wykonania w przypadku włączenia wspomnianych obszarów do strefy numeracyjnej, w której znajduje się siedziba powiatu. Prace komplikuje fakt niepokrywania się granic powiatów z granicami okręgów telefonicznych, dla których zostały przyznane określone zasoby numeracyjne. Różna bywa długość numerów abonentów, a i przy tej samej długości (np. 7 cyfr) występują konflikty numeracyjne, tzn. numeracja abonentów na obszarze powiatu ˝poza strefą numeracyjną występuje już w strefie numeracyjnej, do której ten obszar powiatu zamierza się włączyć.

   Rozważa się również możliwość innego taryfikowania połączeń telefonicznych (wykonywanych po wybraniu prefiksu ˝0˝ i wskaźnika międzymiastowego) pomiędzy abonentami położonymi w podzielonych granicą strefy numeracyjnej powiatach bez konieczności zmiany numeracji, lecz obecnie sieć krajowa taryfikuje połączenia na podstawie analizy 4 cyfr numeru krajowego. Przy tego typu połączeniach i dwucyfrowym wskaźniku strefy analiza tylko dwóch pierwszych cyfr numeru strefowego jest niewystarczająca do określenia, że połączenie jest zestawiane pomiędzy abonentami tego samego powiatu położonymi w różnych SN.

   Jak z powyższego wynika, ewentualne zmiany przyporządkowania obszarów sieci telefonicznych i zmian taryfikacji wymagają dokładnej i pracochłonnej analizy wielu parametrów technicznych, ekonomicznych i dodatkowo dokonania przeglądu koncesji udzielonych operatorom lokalnym.

   W przypadkach gdy zmiana numeracji abonentów okaże się możliwa do wprowadzenia, na wniosek TP SA minister łączności dokona zmian granic stref numeracyjnych i planu numeracji, jednak będzie to dotyczyło korekty granic stref numeracyjnych związanych z utworzeniem powiatów i przebiegiem dotychczasowych granic stref numeracyjnych, a nie zmiany granic 49 stref w celu dostosowania do granic 16 województw.

   Ustalenie zmian zasad taryfikacji, jak już wspomniano na wstępie niniejszego pisma, nie leży w kompetencji ministra łączności, gdyż opłaty za usługi telekomunikacyjne zgodnie z art. 39 ust. 1 ustala operator.

   Minister

   Maciej Srebro

   Warszawa, dnia 26 sierpnia 1999 r.