III kadencja

Interpelacja nr 889

do prezesa Rady Ministrów

w sprawie konieczności likwidacji Kopani Siarki ˝Basznia˝ w woj. przemyskim oraz przeciwdziałania zagrożeniom dla ludności i środowiska naturalnego

   Od kilku lat narastały problemy w funkcjonowaniu Kopalni Siarki ˝Basznia˝ w woj. przemyskim mimo podejmowania przez kolejnych wojewodów inicjatyw wspierających wysiłki na rzecz przezwyciężenia istniejących trudności i utrzymania miejsc pracy w rejonie o najwyższym wskaźniku bezrobocia.

   Ostatnio kopalnia była dzierżawiona przez ˝Sulphurquest of Poland˝ spółkę z o.o., której udziałowcem była jednoosobowa spółka skarbu państwa ˝Sulphur˝ posiadająca prawa własności majątku zakładowego oraz wieczystego użytkowania gruntów należących do kopalni. Spółka ta znajduje się obecnie w stanie likwidacji. Kopalnia została całkowicie unieruchomiona i pozostaje bez nadzoru, zabezpieczenia, telefonów, oświetlenia, wody, jakiegokolwiek wyposażenia na wypadek erupcji siarkowodoru, a po kopalni pozostało 110 otworów górniczych. Sytuacja staje się tym groźniejsza, że aktualnie są demontowane drogi dojazdowe do wymienionych otworów wiertniczych. Zaniepokojenie miejscowej społeczności przejawia się w niezwykle aktywnym monitowaniu wszystkich zainteresowanych instytucji przez władze samorządowe. Aktywność ta nie przynosi niestety oczekiwanych efektów.

   Ostatnia narada (28 maja br.) zorganizowana przez wojewodę przemyskiego z udziałem przedstawicieli resortów: ochrony środowiska, gospodarki i skarbu państwa, instytucji działających na terenie całego kraju: Wyższego Urzędu Górniczego, Ośrodka Badawczo-Rozwojowego Przemysłu Siarkowego ˝Siarkopol˝, Polskiego Serwisu Płynów Wiertniczych oraz zainteresowanych przedsiębiorstw wykazała, że wciąż utrzymują się zasadnicze różnice zdań dotyczące następujących kwestii:

   1) potrzeby, możliwości i celowości eksploatowania miejscowych złóż siarki;

   2) zagrożeń dla środowiska i ludzi mieszkających na rozległych terenach kopalni po jej zamknięciu;

   3) sposobu rozwiązania innych problemów powstałych w wyniku decyzji o upadłości spółki;

   4) istotnych luk w uregulowaniach prawnych dotyczących sytuacji, w jakiej znalazła się Kopalnia Siarki w Baszni Górnej.

   Przyjęte ustalenia na ww. naradzie mają charakter fragmentaryczny, a dotychczasowe doświadczenia dowodzą, że rozwiązanie tak złożonych problemów wymagających zaangażowania kilku resortów i instytucji centralnych wykracza poza kompetencje i możliwości efektywnego działania wojewody. Z drugiej strony zniecierpliwienie i nacisk miejscowej społeczności, autentycznie przerażonej istniejącymi zagrożeniami, na władze lokalne są przemożne.

   W związku z powyższym zwracam się do pana premiera z następującymi pytaniami:

   1. Czy charakter i waga problemów związanych z zaniechaniem eksploatacji kopalni siarki w woj. przemyskim nie wymaga pilnego powołania międzyresortowego zespołu wyposażonego w stosowne pełnomocnictwa lub rozpatrzenia tych zagadnień przez Komitet Ekonomiczny Rady Ministrów?

   2. Gdyby takie postępowanie nie zostało uwzględnione, to jakie środki alternatywne zostaną zastosowane dla kompetentnego i wiarygodnego ustalenia rzeczywistych zagrożeń dla miejscowej ludności i środowiska naturalnego oraz niezwłocznej ich eliminacji?

   Poseł Kazimierz Nycz

   Przemyśl, dnia 27 lipca 1998 r.