III kadencja

Odpowiedź sekretarz stanu w Ministerstwie Pracy i Polityki Społecznej - z upoważnienia prezesa Rady Ministrów -

na zapytanie nr 3755

w sprawie zwiększenia środków na prowadzenie ośrodków pomocy dla osób niepełnosprawnych na przykładzie Specjalnego Ośrodka Szkolno-Wychowawczego w Hrubieszowie

   Szanowny Panie Marszałku! W odpowiedzi na skierowane przez pana marszałka do prezesa Rady Ministrów zapytanie z dnia 9 maja 2001 r. posła na Sejm Rzeczypospolitej Polskiej pana Stanisława Misztala w sprawie możliwości zwiększenia środków na prowadzenie ośrodków pomocy dla osób niepełnosprawnych na przykładzie Specjalnego Ośrodka Szkolno-Wychowawczego, Warsztatu Terapii Zajęciowej i Środowiskowego Domu Samopomocy w Hrubieszowie przedstawiam, co następuje:

   Zgodnie z art. 5 ust. 5a ustawy z 7 września 1991 r. o systemie oświaty (DzU nr 67, poz. 329, z 1996 r., z późn. zm.) zakładanie i prowadzenie publicznych specjalnych ośrodków szkolno-wychowawczych należy do zadań własnych powiatu. Środki niezbędne na realizację tego zadania są zagwarantowane w dochodach powiatu. Niepubliczne specjalne ośrodki szkolno-wychowawcze na podstawie art. 90 ust. 3a tejże ustawy otrzymują dotacje z budżetu powiatu w wysokości równej średnim wydatkom bieżącym ponoszonym na jednego wychowanka w tego samego typu placówce publicznej. Natomiast w przypadku niepublicznych ośrodków umożliwiających realizację obowiązku szkolnego dzieciom i młodzieży upośledzonym umysłowo ze sprzężonymi niesprawnościami lub upośledzonym umysłowo w stopniu głębokim - w wysokości równej średnim wydatkom bieżącym ponoszonym na jednego wychowanka w publicznym specjalnym ośrodku szkolno-wychowawczym pod warunkiem, że osoba prowadząca placówkę przedstawi organowi właściwemu do udzielenia dotacji, nie później niż do 30 września roku poprzedzającego rok udzielenia dotacji, planowaną liczbę wychowanków. Środowiskowe domy samopomocy są natomiast finansowane ze środków pomocy społecznej.

   Prowadzone przez wymienione jednostki działania służące rehabilitacji społecznej i zawodowej osób niepełnosprawnych mogą być jedynie wspierane ze środków Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych. Jak wynika z informacji uzyskanych z PFRON, w 2000 r. o pomoc ze środków funduszu ubiegały się: Polskie Stowarzyszenie na Rzecz Osób z Upośledzeniem Umysłowym Koło w Hrubieszowie oraz Środowiskowy Dom Samopomocy dla Osób z Zaburzeniami Psychicznymi w Hrubieszowie i uzyskały one dofinansowanie na pokrycie kosztów organizowanej przez siebie imprezy integracyjnej. Specjalny Ośrodek Szkolno-Wychowawczy w Hrubieszowie, o którym mowa w zapytaniu pana posła Stanisława Misztala, w 2000 ani w 2001 r. nie występował do PFRON o pomoc finansową.

   Odnośnie warsztatów terapii zajęciowej pragnę poinformować, że wszystkie funkcjonujące na terenie kraju placówki tego rodzaju są finansowane przez PFRON według jednolitych zasad określonych w rozporządzeniu Rady Ministrów z 26 stycznia 1999 r. w sprawie algorytmu podziału środków PFRON na realizację określonych zadań jednostek samorządu terytorialnego oraz sposobu przedstawienia sprawozdań o wykorzystaniu tych środków (DzU nr 8, poz. 73, z 1999 r.). Zgodnie z § 5 tego rozporządzenia, o wysokości środków przekazywanych rocznie starostwu powiatowemu na finansowanie warsztatów terapii zajęciowej decyduje iloczyn liczby uczestników warsztatów według stanu na dzień 30 czerwca roku poprzedzającego rok, dla którego jest obliczana wysokość środków i kwoty środków na pokrycie kosztów rocznego pobytu jednego uczestnika w warsztacie, ustalanej przez zarząd funduszu na dany rok.

   W roku 2000 warsztaty terapii zajęciowej otrzymały po 1173 zł miesięcznie na każdego uczestnika warsztatów. W 2001 r. suma przekazywana miesięcznie na finansowanie warsztatów nie zmieniła się. Pragnę zauważyć, że art. 47 ust. 1 pkt 6 ustawy z 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (DzU nr 123, poz. 776, z 1997 r.) stanowi, iż ze środków PFRON może być finansowana całość lub część kosztów organizowania i działania warsztatów terapii zajęciowej. W przypadku gdy jednostka organizująca warsztat uzna, że kwota przeznaczona na finansowanie warsztatu nie jest wystarczająca na zaspokojenie wszystkich jego potrzeb, może ubiegać się o udzielenie wsparcia ze środków władz lokalnych.

   Z poważaniem

   Sekretarz stanu

   Joanna Staręga-Piasek

   Warszawa, dnia 6 czerwca 2001 r.