Odpowiedź na interpelację nr 30953
w sprawie odszkodowań za szkody wyrządzone w uprawach rolnych przez dzikie ptactwo
Odpowiadając na interpelację posłów Eugeniusza Kłopotka i Zbigniewa Sosnowskiego, przesłaną przy piśmie Kancelarii Sejmu RP z dnia 13 lutego 2015 r., uprzejmie informuję:
Ustawa o ochronie przyrody odnośnie żurawia oraz ustawa – Prawo łowieckie odnośnie dzikich gęsi, przewiduje możliwość zapobiegania szkodom w uprawach i płodach rolnych przez wydanie, odpowiednio, stosownej zgody na płoszenie ww. gatunków przez dyrektora regionalnej dyrekcji ochrony środowiska oraz marszałka województwa. Oba gatunki nie zostały zaliczone do tych, za których szkody przez nie czynione przewidziano możliwość oszacowania szkody i wypłacenia odszkodowania. Szkody od gęsi i żurawi w porównaniu ze szkodami, jakie czynią wyznaczone w obu ustawach inne gatunki są uznawane jako marginalne i mające miejsce w okresie przelotów, choć w indywidualnych przypadkach mogą być dotkliwe. Skala problemu szkód wyrządzanych przez ptaki chronione może być zredukowana poprzez współpracę rolników z regionalnymi dyrektorami ochrony środowiska, np. w zakresie pozyskiwania zezwoleń na płoszenie ptaków. Obecnie na rynku dostępne są różne urządzenia odstraszające ptaki. Do dyspozycji są dwa główne typy urządzeń. Pierwszym są armatki hukowe, których przydatność może być jednak ograniczona w wypadku stosowania w pobliżu innych żywych zwierząt. Sposobem pokrewnym jest bardziej selektywna metoda biosoniczna, polegająca na emitowaniu przez urządzenie kombinacji głosów ptaków znajdujących się w sytuacji stresowej oraz głosów ptaków drapieżnych. Jest to metoda stosunkowo tania, szczególnie w wypadku planowanego stosowania przez dłuższy czas. W przypadku ptaków łownych zgodę na płoszenie może wydać właściwy marszałek województwa w formie decyzji administracyjnej określającej ściśle warunki jej wykonywania. Ponadto w okresie obowiązujących terminów polowań na gęsi można powstawaniu szkód zdecydowanie zapobiegać przez wejście w kontakt z właściwymi terytorialne kołami łowieckimi, które wydając indywidualne upoważnienia do odstrzału lub organizując polowania zbiorowe, zapewnią skuteczne ich płoszenie. Należy tutaj dodać, że do wzajemnej współpracy pomiędzy dzierżawcą lub zarządcą obwodu łowieckiego a władającym gruntem, obliguje obie strony przepis zawarty w art. 47 ust. 1 ustawy - Prawo łowieckie. Proponowane rozwiązania są zgodne z prawem i stosowane konsekwentnie powinny przynieść oczekiwany rezultat.
Obecnie w Sejmie RP znajdują się dwa projekty zmiany ustawy – Prawo łowieckie: poselski - druk nr 2970 oraz rządowy - druk nr 3192. W obu przypadkach problem rozszerzenia katalogu zwierząt łownych za które przysługuje odszkodowanie za szkody w uprawach i płodach rolnych przez nie uczynione, nie został podjęty. Resort również nie przewiduje w najbliższym czasie wniesienia wniosku o nowelizację ustawy – Prawo łowieckie w ww. zakresie.
z up. Ministra
Podsekretarz Stanu
Główny Konserwator Przyrody
Piotr Otawski
(dokument został podpisany podpisem elektronicznym)