Zapytanie nr 1423
do ministra rolnictwa i rozwoju wsi
w sprawie rocznych limitów produkcji cydru oraz perry, a także ich sprzedaży w miejscu produkcji
Szanowny Panie Ministrze! W ostatnim czasie wśród polskich sadowników da się zauważyć duże zainteresowanie produkcją cydru i perry, które są już od dawna popularne i promowane w Europie. Wynika ono z dwóch względów. Pierwszy z nich to coraz większa chęć nabycia wspomnianych produktów przez odbiorcę indywidualnego (w celach gastronomicznych lub jako produktu regionalnego). Kolejnym jest spadek sprzedaży wina i piwa. Cydr i perry mogłyby wypełnić powstałą lukę, zwłaszcza że klimat w Polsce bardziej sprzyja uprawie jabłek oraz gruszek niż winogron. Daje to szansę nowego sposobu zagospodarowania produkcji tych owoców, a całej branży rozwijać się dalej.
W ubiegłym roku Sejm przyjął ustawę o wyrobie i rozlewie wyrobów winiarskich, obrocie tymi wyrobami i organizacji rynku wina. W kwestii limitowanej produkcji z własnych upraw daje ona pierwszeństwo przede wszystkim winiarzom gronowym. Wiąże się to z licznymi udogodnieniami i ułatwieniami dla tych ostatnich. Sadownicy producenci chcący produkować napoje niskoalkoholowe (cydr, perry) z własnych upraw również zostali wyposażeni w pewne udogodnienia, jednak nie tak daleko idące jak w przypadku winiarzy gronowych. Chodzi konkretnie o kwestię przyznanych rocznych limitów produkcji nałożonych na ww. sadowników. W przypadku cydru i perry jest to 10 tys. litrów w danym roku kalendarzowym (art. 19 ust. 1 pkt 1 lit. b ww. ustawy). Jeżeli chodzi o winiarzy gronowych produkujących z własnych upraw, limit wynosi 100 tys. litrów. Przy obecnych regulacjach prawnych obejmujących produkcję cydru i perry (akcyza, kwestie rozlewu i nakładania banderoli, wymogi sanitarne) ilość 10 tys. litrów rocznie nie pozwoli zrównoważyć kosztów poniesionych przy produkcji wspomnianych napojów niskoalkoholowych. Sprawi także, że ostateczna cena uzyskanych towarów będzie wysoka, a to przełoży się na niską sprzedaż.
Kolejnym problemem jest kwestia sprzedaży wyprodukowanego cydru oraz perry w miejscu wyprodukowania. Wyżej wspomniana ustawa wprowadziła zmiany w ustawie o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi, która pozwala prowadzić sprzedaż detaliczną winiarzom gronowym we własnym gospodarstwie. Oczywiście z zastrzeżeniem, że są to wina wytworzone z własnych upraw, a roczna produkcja nie przekracza 100 tys. litrów. Niestety ustawodawca nie dał takiej możliwości sadownikom, którzy chcieliby produkować cydr oraz perry z własnych upraw. To wraz z kwestią poruszoną wcześniej wpływa ujemnie na rozwój lokalnej wytwórczości tych napojów niskoalkoholowych, tak cenionej w innych europejskich krajach. Nie wspominając już o potencjalnych wpływach z tytułu akcyzy.
W związku z powyższym proszę Pana Ministra o odpowiedź na następujące pytania:
1. Czy w świetle przedstawionych argumentów widzi Pan potrzebę zmiany przepisów ww. ustawy, tak aby sadownikom, którzy chcą produkować z upraw własnych (posiadającym co najmniej 1 ha sadu), również przysługiwał limit roczny w wysokości 100 tys. litrów?
2. Czy uważa Pan za zasadne wprowadzenie takich samych regulacji dla sadowników, w kwestii sprzedaży wyprodukowanego cydru oraz perry w miejscu wyprodukowania, jak dla winiarzy gronowych?
3. Czy Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi rozważało wprowadzenie takich samych udogodnień dla sadowników producentów w ustawie o wyrobie i rozlewie wyrobów winiarskich, obrocie tymi wyrobami i organizacji rynku wina, jakie daje winiarzom gronowym wspomniana ustawa (np. ułatwienia w kwestiach regulacji sanitarnych, miejsca sprzedaży czy rocznego limitu produkcji)?
4. Czy uważa Pan, że z racji, iż cydr lub perry mają zbliżoną zawartość alkoholu do tej w piwie, właściwe byłoby objęcie ich akcyzą identycznej wysokości jak na produkty przemysłu browarniczego?
5. Czy Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi planuje podjąć kroki, których celem będzie obniżenie akcyzy na cydr i perry?
Z poważaniem
Poseł Mirosław Maliszewski
Grójec, dnia 18 czerwca 2012 r.