Zapytanie nr 8580
do ministra edukacji narodowej
w sprawie orzeczeń o potrzebie kształcenia specjalnego
Szanowna Pani Minister!
Zgodnie z art. 71 b ustawy o systemie oświaty: Kształceniem specjalnym obejmuje się dzieci i młodzież niepełnosprawne, niedostosowane społecznie i zagrożone niedostosowaniem społecznym, wymagające stosowania specjalnej organizacji nauki i metod pracy.
Termin: dzieci i młodzież w prawie oświatowym nie jest tożsamy np. z kodeksem rodzinnym i opiekuńczym czy też kodeksem cywilnym, jeśli chodzi o datę graniczną „dorosłości”, tj. pełnoletności. W szkołach policealnych „dla młodzieży” uczą się w praktyce osoby, które ukończyły 18 lat. Kształceniem specjalnym natomiast można objąć ucznia posiadającego orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego, nie dłużej niż do ukończenia 24 roku życia. Nie ma natomiast takiego ograniczenia w przypadku indywidualnego nauczania. W związku z powyższym pojawiają się następujące wątpliwości:
Czy uczeń szkoły policealnej dla młodzieży może zostać objęty indywidualnym nauczaniem na podstawie art. 71 b ust. 1a?
Czy osiemnastoletni uczeń z niepełnosprawnością sprzężoną, który ukończył liceum ogólnokształcące, posiadający orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego, może ubiegać się o przyjęcie do szkoły przysposabiającej do pracy lub zasadniczej szkoły zawodowej specjalnej?
Do którego roku życia można wnioskować o wydanie orzeczenia o potrzebie kształcenia specjalnego?