Odpowiedź podsekretarza stanu w Ministerstwie Finansów - z upoważnienia ministra -
na interpelację nr 4826
w sprawie penalizacji organizacji i uczestnictwa w grze losowej - poker
Szanowna Pani Marszałek! W związku z pismem z dnia 16 maja 2012 r., nr SPS-023-4826/12, (data wpływu: 18 maja 2012 r.), przy którym została przesłana interpelacja pana posła Łukasza Krupy w sprawie penalizacji organizacji i uczestnictwa w grze losowej - poker, uprzejmie wyjaśniam, co następuje.
Odnosząc się do pytania dotyczącego szans wyłączenia z ustawy o grach hazardowych odmian pokera z uwagi na ich charakter zbliżony do dyscypliny naukowej i sportowej oraz kroków legislacyjnych, które zamierza podjąć w tym zakresie Ministerstwo Finansów, uprzejmie wyjaśniam, że obecnie nie są prowadzone prace, które zmierzałyby do uznania gry w pokera za grę umysłową niepodlegającą ustawie o grach hazardowych.
Równocześnie zauważam, że gra w karty poker uznana została za grę hazardową już w ustawie z dnia 29 lipca 1992 r. o grach losowych i zakładach wzajemnych (Dz. U. z 1998 r. Nr 102, poz. 650, z późn. zm.), zgodnie z którą grami losowymi są gry w kart: black jack, poker, baccarat (art. 2 ust. 1 pkt). Powyższa regulacja została utrzymana w obecnie obowiązującej ustawie z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych (Dz. U. Nr 201, poz. 1540, z późn. zm.).
Kwestia charakteru gry w karty poker była przedmiotem rozstrzygnięcia przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie. W wyroku z dnia 18 kwietnia 2011 r. (sygn. akt VI SA/Wa 2025/10) WSA uznał, że gra w karty - poker sportowy (Texas Holdem) - jest grą losową w rozumieniu przepisów ustawy o grach hazardowych.
Uznanie losowego charakteru gry w karty poker nie występuje wyłącznie na gruncie prawa polskiego. Przykładowo szwajcarski Trybunał Konstytucyjny w wyroku z 20 maja 2010 r. nr 2C 694/2009 potwierdził losowy charakter tej gry, stwierdzając, iż: Gra w pokera opiera się w przeważającej mierze na rozdaniu kart i w ograniczony sposób na umiejętnościach dotyczących sposobu gry osób grających przeciwko sobie, to znaczy, że jest określona przez słabo kontrolowane, zależne od przypadku czynniki. Wprawdzie gracz może dzięki taktyce, matematycznym umiejętnościom, dobrej pamięci, umiejętności koncentracji, talentowi aktorskiemu, psychologicznym zdolnościom i mądremu oszacowaniu ryzyka w pewnej mierze wpływać na swoją korzyść, niemiej nie istnieją żadne zdefiniowane dane, w jakim zakresie ww. elementy rzeczywiście przeważają we wpływie na wynik gry nad przypadkowością tego wyniku. (...) Testy komisji ds. kasyn nie udowadniają, że te okoliczności przeważają nad elementami przypadkowymi.
Nie bez znaczenia dla oceny charakteru gry w karty poker jest także fakt, że poker nie jest sportem w rozumieniu ustawy z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie (Dz. U. Nr 127, poz. 857, z późn. zm.) i nie został na forum międzynarodowym uznany za sport lub sport umysłowy. Z informacji uzyskanych od ministra sportu i turystyki wynika, że w zakresie pokera sportowego brak jest międzynarodowej organizacji sportowej działającej w sporcie olimpijskim lub paraolompijskim lub innej uznanej przez Międzynarodowy Komitet Olimpijski.
W związku z tym fakt, iż poker sportowy będzie sportem pokazowym w trakcie igrzysk olimpijskich w Londynie w 2012 r., a dokładnie podczas olimpiady sportów umysłowych, nie zmienia ani charakteru tej gry, ani nie ma wpływu na stanowisko, że gra w karty poker wypełnia ustawowe przesłanki do uznania jej za grę losową, objętą rygorami ustawy o grach hazardowych.
Obszar gier hazardowych, ze względu na swoją specyfikę, nie jest obszarem podlegającym harmonizacji na szczeblu Unii Europejskiej. Każdy z krajów członkowskich we własnym zakresie określa zasady regulujące rynek gier hazardowych w swoim kraju, uwzględniając uwarunkowania danego rynku. Każde państwo członkowskie ma prawo regulować i kontrolować rynek gier hazardowych w celu ochrony konsumentów przed uzależnieniem, oszustwami czy praniem pieniędzy w sposób, jaki uzna za najbardziej efektywny.
Orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości UE potwierdza, że państwa członkowskie pod pewnymi warunkami dysponują szerokim zakresem swobody regulacyjnej, która obejmuje również możliwość wprowadzenia przepisów krajowych ograniczających lub wyłączających organizowanie gier hazardowych oraz uczestniczenie w nich.
Regulacje prawne obowiązujące w Polsce zmierzają do ograniczania rozwoju gier hazardowych, a każda legalizacja takich gier powoduje wzrost liczby ich uczestników, co nie jest zjawiskiem pożądanym.
Odnosząc się do pytania dotyczącego rozwoju nieopodatkowanej szarej strefy należy wskazać, że Służba Celna prowadzi szereg postępowań przygotowawczych w sprawach nielegalnego urządzania gier hazardowych w sieci Internet, w tym organizowanych przez spółki zagraniczne.
W kwestii wpływu, jaki miało wprowadzenie ustawy hazardowej na udział Polski w międzynarodowych imprezach, należy stwierdzić, iż ustawa o grach hazardowych nie zabrania uczestniczenia w turniejach zagranicznych. Na zasadach wynikających z ustawy o grach hazardowych możliwe jest organizowanie międzynarodowych imprez pokerowych w Polsce i uczestniczenie w nich. Zgodnie z art. 30 ustawy o grach hazardowych możliwe jest urządzanie w kasynach gry turniejów gry pokera na podstawie udzielonego zezwolenia. Warunkiem udzielenia zezwolenia na urządzanie turnieju gry pokera jest uczestnictwo w turnieju co najmniej 10 graczy.
Z poważaniem
Podsekretarz stanu
Jacek Kapica
Warszawa, dnia 5 czerwca 2012 r.