Zapytanie nr 8544
do ministra zdrowia
w sprawie leczenia choroby Leśniowskiego-Crohna u dzieci
Szanowny Panie Ministrze,
w Polsce jest według różnych źródeł od 5 do 15 tysięcy chorych dotkniętych chorobą Leśniowskiego-Crohna. Jest to choroba przewlekła, prawdopodobnie niewyleczalna. Charakteryzuje się przykrymi objawami. Chorobę odnotowuję się głównie w dwóch grupach wiekowych: 15-35 lat oraz po 60 roku życia. Ostatnim czasem zauważono jednak, że coraz częściej dotyka ona dzieci. Zgodnie z obowiązującymi przepisami dzieci z chorobą Leśniowskiego-Crohna hospitalizowane są w przypadku mocnego pogorszenia się ich stanu zdrowia – gdy osiągnie on 51 punktów Crohna. W innych krajach dzieję się to w przypadku 31 punktów. System nie zapewnia najmłodszym terapii długookresowej, przekraczającej rok. Takie procedury leczenia niosą za sobą szereg negatywnych konsekwencji, w tym m.in. nieregularne uczęszczanie do szkoły. Na obecną sytuację skarży się wielu rodziców chorych dzieci.
W związku z powyższym proszę o odpowiedź na pytania:
1) Jak ministerstwo reaguje na obniżenie się wieku zachorowalności na chorobę Leśnioskiego-Crohna, czy tworzony jest nowy program leczenia dla dzieci? Jeśli tak co on zakłada?2) Czy możliwe jest, w przypadku najmłodszych, obniżenie z 51 na 41 punktów Crohna, stanu choroby uznanego za wymagający hospitalizacji?
Z wyrazami szacunku,
Ewa Czeszejko-Sochacka