Interpelacja nr 1732
do ministra zdrowia
w sprawie poszanowania praw kobiet rodzących martwe dzieci
Szanowny Panie Ministrze! Mimo iż jakość opieki okołoporodowej w Polsce w ostatnim czasie uległa zdecydowanej poprawie, wciąż można spotkać się z niepokojącymi sygnałami dotyczącymi tej problematyki. Jak wynika z informacji przekazywanych przez środki masowego przekazu, w wielu szpitalach wciąż łamane jest prawo do poszanowania intymności i godności kobiet rodzących. Szczególną uwagę, w mojej opinii, należy zwrócić na warunki, w jakich kobiety rodzą martwe dzieci, gdyż jest to w każdym przypadku wielki dramat i niezwykle traumatyczne przeżycie. Tymczasem, w niektórych szpitalach, ta delikatna kwestia wciąż jest bagatelizowana przez personel medyczny. Przejawia się to między innymi obecnością w wieloosobowych salach położniczych osób postronnych, brakiem indywidualnego i fachowego podejścia do pacjentki, a także brakiem opieki psychologicznej. Szczególnie bulwersujące wydają się przypadki, w których kobieta, już po urodzeniu martwego dziecka, zmuszona jest do przebywania w jednej sali z innymi kobietami i ich nowo narodzonymi dziećmi.
Sposób, w jaki jest traktowana kobieta rodząca martwe dziecko, wywiera olbrzymi wpływ na jej dalsze życie emocjonalne, a także długość żałoby po utraconym dziecku. W związku z tym zwracam się do Pana Ministra z uprzejmą prośbą o odpowiedź na poniższe pytania:
1. Czy ministerstwo dostrzega wyżej wymieniony problem?
2. Czy istnieje możliwość udostępniania kobietom rodzących martwe dzieci jednoosobowych sal położniczych, tak aby zapewnić im maksymalną intymność i separację?
3. Czy istnieje możliwość przeszkolenia personelu medycznego w zakresie pomocy psychologicznej dla pacjentek rodzących martwe dzieci?
4. Czy istnieje możliwość zapewnienia tym kobietom wsparcia psychologicznego?
Z poważaniem
Poseł Krzysztof Brejza
Inowrocław, dnia 31 stycznia 2012 r.