6 kadencja, 29 posiedzenie, 3 dzień (21-11-2008)
31 punkt porządku dziennego:
Pierwsze czytanie rządowego projektu ustawy o zmianie ustawy o działalności ubezpieczeniowej oraz niektórych innych ustaw (druk nr 1273).
Poseł Jacek Zacharewicz:
Panie Marszałku! Panie Ministrze! Wysoka Izbo! Mam zaszczyt w imieniu klubu Platformy Obywatelskiej zaprezentować stanowisko w sprawie rządowego projektu ustawy o zmianie ustawy o działalności ubezpieczeniowej oraz niektórych innych ustaw, wraz z projektami aktów wykonawczych, zawartego w druku nr 1273.
Klub Parlamentarny Platformy Obywatelskiej popiera rządowy projekt ustawy o działalności ubezpieczeniowej, który ma na celu wykonanie prawa Unii Europejskiej. Podjęte prace nad projektem ustawy wynikają z konieczności implementacji dyrektywy 2005/68/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 16 listopada 2005 r. w sprawie reasekuracji oraz zmieniającej dyrektywy Rady 73/239/EWG, 92/49/EWG, a także dyrektywy 98/78/WE i 2002/83/WE.
Dodanie art. 18a i 18b wynika z konieczności implementacji do porządku krajowego art. 5 dyrektywy Rady 2004/13/WE z 13.12.2004 r. wprowadzającej w życie zasadę równego traktowania mężczyzn i kobiet w zakresie dostępu do towarów i usług oraz dostarczania towarów i usług. Dyrektywa w sprawie reasekuracji obejmuje reżimem wspólnotowym działalność reasekuracyjną wykonywaną na terenie Wspólnoty przez specjalizujące się w tego rodzaju działalności podmioty i zmierza do ustanowienia ram prawnych nakładających nadzór ostrożnościowy na reasekurację we Wspólnocie.
Przytoczona powyżej dyrektywa odnosi się do podmiotów wykonujących wyłącznie działalność reasekuracyjną, to znaczy niewykonujących równolegle działalności ubezpieczeniowej bezpośredniej. Dyrektywa ustanawia zatem ramy prawne dla podejmowania i prowadzenia działalności reasekuracyjnej i wyodrębnia w ten sposób nowy rodzaj podmiotów na rynku finansowym - reasekuratorów wyłącznych. Dyrektywa wymaga, aby zakład reasekuracji ograniczył przedmiot swojej działalności do prowadzenia działalności reasekuracyjnej i czynności z tym związanych, co pozwala zakładowi reasekuracji podejmować takie działania, jak na przykład doradztwo statystyczne, doradztwo aktuarialne, analizę ryzyka lub badania na rzecz klientów.
Podstawowe założenia wynikające z projektu ustawy to:
- po pierwsze, ustanowienie ostrożnościowych wymogów działalności reasekuracyjnej,
- po drugie, obowiązywanie tzw. jednolitej licencji oraz zasady nadzoru państwa macierzystego,
- po trzecie, określenie zasad udzielania i cofania wyżej wymienionego zezwolenia,
- po czwarte, wyłączenie z zakresu regulacji zakładów ubezpieczeń bezpośrednich; jednakże aby zapewnić prawidłowe funkcjonowanie zakładów ubezpieczeń, które wykonują również reasekurację czynną, przepisy omawianej dyrektywy dotyczące wysokości marginesu wypłacalności, zasad ustalania wysokości środków własnych na pokrycie marginesu wypłacalności i kapitału gwarancyjnego oraz zasad polityki lokacyjnej zakładów reasekuracji powinny stosować się również do zakładów ubezpieczeń, których działalność reasekuracyjna czynna odgrywa istotną rolę,
- po piąte, ograniczenie przedmiotu działalności zakładów reasekuracyjnych wyłącznie do prowadzenia działalności reasekuracyjnej i z nią związanej,
- po szóste, określenie wymogu tworzenia przez zakład reasekuracji rezerw techniczno-ubezpieczeniowych w wysokości umożliwiającej wywiązywanie się przez ten zakład ze zobowiązań z tytułu zawartych umów reasekuracji,
- po siódme, określenie wymogu posiadania przez zakład reasekuracji aktywów na pokrycie rezerw techniczno-ubezpieczeniowych oraz określenie zasad lokowania aktywów,
- po ósme, określenie wymogu posiadania przez zakład reasekuracji środków własnych na pokrycie marginesu wypłacalności i kapitału gwarancyjnego oraz określenie środków zakładu reasekuracji zaliczonych do środków własnych na pokrycie marginesu wypłacalności i kapitału gwarancyjnego,
- po dziewiąte, określenie warunków udzielenia przez organ nadzoru zgody na wykonanie przez zakład reasekuracji lub zakład reasekuracji i zakład ubezpieczeń umowy o przeniesienie portfela ryzyka,
- po dziesiąte, określenie warunków udzielenia przez organ nadzoru zgody na wykonanie przez zakład reasekuracji umowy o połączeniu zakładów,
- po jedenaste, określenie wymogów w zakresie sprawozdawczości zakładów reasekuracji,
- po dwunaste, określenie zadań sprawowania nadzoru nad działalnością reasekuracyjną.
Dyrektywa unijna z 2005 r. po raz pierwszy regulowała kompleksowo działalność reasekuracyjną na terenie Wspólnoty, dlatego też wcześniejsze regulacje, sprzed 2005 r., w polskim systemie prawnym odmiennie niż w dyrektywie unijnej regulują kwestie związane z reasekuracją jako część działalności ubezpieczeniowej. Takie umiejscowienie działalności reasekuracyjnej w polskim systemie prawnym wymusiło na polskich legislatorach znowelizowanie ustawy o działalności ubezpieczeniowej, aby nie dopuścić do sytuacji, w której podmioty prowadzące tego samego rodzaju działalność funkcjonowałyby w oparciu o różne regulacje.
Uwzględnienie w projekcie ustawy o działalności ubezpieczeniowej nowego autonomicznego rodzaju działalności gospodarczej, zakładów reasekuracji, które mogą prowadzić działalność w formie spółki akcyjnej, towarzystw wzajemnej reasekuracji albo spółki europejskiej, spowodowało konieczność wprowadzenia szeregu zmian w innych ustawach odnoszących się do rynku finansowego, tj. w ustawach: z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych, z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości, z dnia 20 sierpnia 1997 r. o Krajowym Rejestrze Sądowym, z dnia 29 sierpnia 1997 r. Prawo bankowe, z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych, z dnia 16 listopada 2000 r. o przeciwdziałaniu wprowadzaniu do obrotu finansowego wartości majątkowych pochodzących z nielegalnych lub nieujawnionych źródeł oraz o przeciwdziałaniu finansowania terroryzmu, z dnia 28 lutego 2003 r. Prawo upadłościowe i naprawcze, z dnia 22 maja 2003 r. o nadzorze ubezpieczeniowym i emerytalnym oraz rzeczniku ubezpieczonych, z dnia 22 maja 2003 r. o pośrednictwie ubezpieczeniowym, z dnia 2 kwietnia 2004 r. o niektórych zabezpieczeniach finansowych, z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych, z dnia 15 kwietnia 2005 r. o nadzorze uzupełniającym nad instytucjami kredytowymi, zakładami ubezpieczeń i firmami inwestycyjnymi wchodzącymi w skład konglomeratu finansowego, z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi oraz w ustawie z dnia 21 lipca 2006 r. o nadzorze nad rynkiem finansowym.
Omawiany projekt ustawy podlegał licznym konsultacjom społecznym. Został skonsultowany z Komisją Nadzoru Finansowego, Polską Izbą Ubezpieczeń, rzecznikiem ubezpieczeń, generalnym inspektorem ochrony danych osobowych, Ubezpieczeniowym Funduszem Gwarancyjnym, Polskim Biurem Ubezpieczycieli Komunikacyjnych, Stowarzyszeniem Polskich Brokerów Ubezpieczeniowych i Reasekuracyjnych, Stowarzyszeniem Aktuariuszy, Polską Izbą Pośredników Ubezpieczeniowych i Finansowych i prezesem Głównego Urzędu Statystycznego.
Przygotowany przez rząd projekt ustawy o działalności ubezpieczeniowej oraz niektórych innych ustaw wraz z projektami aktów wykonawczych w pełni dostosowuje prawo polskie do prawa Unii Europejskiej, z zachowaniem dotychczasowej specyfiki polskich uregulowań prawnych w tym zakresie, dlatego też Klub Parlamentarny Platformy Obywatelskiej opowiada się za przyjęciem powyższego projektu i przekazaniem go do prac w Komisji Finansów Publicznych. Dziękuję. (Oklaski)
Przebieg posiedzenia