6 kadencja, 32 posiedzenie, 3 dzień (18-12-2008)
28, 29 i 30 punkt porządku dziennego:
28. Sprawozdanie Komisji Zdrowia o wniosku Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej o ponowne rozpatrzenie ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o zakładach opieki zdrowotnej (druki nr 1436 i 1472).
29. Sprawozdanie Komisji Zdrowia o wniosku Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej o ponowne rozpatrzenie ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o pracownikach zakładów opieki zdrowotnej (druki nr 1437 i 1473).
30. Sprawozdanie Komisji Zdrowia o wniosku Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej o ponowne rozpatrzenie ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. Przepisy wprowadzające ustawy z zakresu ochrony zdrowia (druki nr 1438 i 1474).
Poseł Sprawozdawca Jarosław Katulski:
Panie Marszałku! Pani Minister! Wysoki Sejmie! Komisja Zdrowia na posiedzeniu w dniu 16 grudnia rozpatrzyła wniosek pana prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej o ponowne rozpatrzenie przez Sejm ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o zakładach opieki zdrowotnej. W wyniku głosowania komisja postanowiła rekomendować Sejmowi odrzucenie weta pana prezydenta, zgodnie z drukiem nr 1472.
Komisja przeprowadziła dyskusję nad głównymi zarzutami pana prezydenta dotyczącymi tej ustawy. Najważniejszy z nich, według pana prezydenta, to przede wszystkim brak kontroli państwa nad funkcjonowaniem systemu ochrony zdrowia w oparciu o zakłady opieki zdrowotnej prowadzone przez spółki handlowe. Komisja nie podzieliła tych obaw, wskazując na większą efektywność organizacyjno-finansową takich jednostek, na co mamy w kraju już kilkadziesiąt przykładów.
Komisja nie zgodziła się też ze stwierdzeniem pana prezydenta, że spółka prowadząca szpital musi działać w celu maksymalizacji zysku kosztem pacjentów. W żaden sposób nie wynika to z Kodeksu spółek handlowych. Nie stanowi żadnego zagrożenia wypracowywanie zysku, daje ono natomiast gwarancję zapewnienia leczonym właściwych warunków, sprzętu i kadry na odpowiednim poziomie.
Zgłoszony przez pana prezydenta zarzut dotyczący tego, że w ustawie powinien być zapis o tym, iż zysk musi być przeznaczany na udzielanie świadczeń zdrowotnych, jest chybiony. Możliwy byłby ewentualny zapis dotyczący przeznaczania dochodu na działalność statutową, a to nie jest to samo. Trzeba tutaj podkreślić, że takiego ograniczenia nie nałożono nawet na obecnie funkcjonujące samodzielne publiczne zakłady opieki zdrowotnej, które mogą wypracowywać zysk i same decydują o jego przeznaczeniu.
Inny zarzut dotyczący tej ustawy, przedstawiony przez pana prezydenta, odnosi się do braku odpowiednich wymagań co do kadry kierowniczej i stanowisk koniecznych w zakładach opieki zdrowotnej z mniejszościowym udziałem podmiotów publicznych. Członkowie komisji zwrócili uwagę, że eksperci przygotowujący ten wniosek panu prezydentowi nie mają wiedzy, iż obecnie tak zwane niepubliczne zakłady opieki zdrowotnej są poddane wszystkim regulacjom w zakresie rejestracji działalności i nadzorowi wojewodów, a także Narodowego Funduszu Zdrowia, jeżeli udzielają świadczeń w ramach powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego. Rodzi się ponadto wątpliwość, czy takie dodatkowe regulacje byłyby zgodne z art. 20 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, który to artykuł mówi o wolności działalności gospodarczej.
Najpoważniejsza wątpliwość pana prezydenta dotyczy zgodności ustawy z art. 68 ust. 2 konstytucji. Prezydent podnosi, że państwo w świetle tego przepisu musi zapewnić obywatelom równy dostęp do świadczeń opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych. Warto jednak przytoczyć drugie zdanie tego artykułu: Warunki i zakres udzielania świadczeń określa ustawa. Chodzi oczywiście nie o ustawę o zakładach opieki zdrowotnej, ale o ustawę z 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych. Ustawę o zakładach opieki zdrowotnej przyjętą przez Sejm 6 listopada można by rozpatrywać z punktu widzenia art. 68 ust. 1 konstytucji, gdyż z prawa każdego do ochrony zdrowia można wywieść obowiązek stworzenia takiego systemu ochrony zdrowia, który ma realizację tego prawa w sposób efektywny i realny zapewnić.
Podczas obrad komisji postawiono pytanie, czy zdaniem pana prezydenta obecny system, oparty na samodzielnych publicznych zakładach opieki zdrowotnej, zapewnia każdemu obywatelowi to prawo. Skoro pan prezydent zawetował 3 z 6 ustaw pakietu, to znaczy, że tak. Według niego obecnie każdy ma równy i realny dostęp do świadczeń zdrowotnych. Biorąc jednak pod uwagę wątpliwości natury konstytucyjnej, mógłby prezydent skorzystać z art. 122 ust. 3 konstytucji i skierować wniosek do Trybunału Konstytucyjnego.
Panie Marszałku! Pani Minister! Panie i Panowie Posłowie! W imieniu Komisji Zdrowia zwracam się do Wysokiej Izby o ponowne uchwalenie ustawy o zakładach opieki zdrowotnej w brzmieniu dotychczasowym. Dziękuję. (Oklaski)
Przebieg posiedzenia