6 kadencja, 41 posiedzenie, 1 dzień (06-05-2009)
7 punkt porządku dziennego:
Sprawozdanie Komisji Sprawiedliwości i Praw Człowieka o poselskim projekcie ustawy o zmianie ustawy Prawo o adwokaturze, ustawy o radcach prawnych oraz ustawy Prawo o notariacie (druki nr 511 i 682).
Poseł Sprawozdawca Marian Filar:
Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Mam honor i zaszczyt zaprezentować państwu sprawozdanie Komisji Sprawiedliwości i Praw Człowieka o poselskim projekcie ustawy o zmianie ustawy Prawo o adwokaturze, ustawy o radcach prawnych oraz ustawy Prawo o notariacie - numer druku sprawozdania 511.
Zaczniemy może od takiej ogólnej formuły. Pan marszałek, zgodnie ze stosownymi przepisami regulaminu, po zasięgnięciu opinii Sejmu, skierował powyższy projekt ustawy do Komisji Sprawiedliwości i Praw Człowieka do pierwszego czytania. Komisja Sprawiedliwości i Praw Człowieka, zgodnie z tą dyspozycją pana marszałka, przeprowadziła pierwsze czytanie tego projektu na posiedzeniu w dniu 24 czerwca 2008 r. i po tych swoich działaniach - już nie będę trzymał Wysokiej Izby w niepewności - wnosi, by Wysoki Sejm raczył odrzucić projekt ustawy z druku nr 511. I to jest ta formuła.
Teraz kilka słów uzasadnienia i może kilka słów o historii, bo projekt ma już swoją historię. Projekt poselski tejże właśnie ustawy wpłynął do Sejmu 21 listopada 2007 r. Najogólniej rzecz biorąc, dotyczył nowelizacji przepisów niezgodnych z konstytucją według wyroków Trybunału Konstytucyjnego z kwietnia 2006 r. i listopada 2006 r. Przykładowo, w tym projekcie zmieniono ogólne zasady odbywania praktyk w toku aplikacji, prowadzenia egzaminów zawodowych adwokackich i radcowskich, uporządkowania katalogu kar dyscyplinarnych wobec aplikantów adwokackich i cały szereg takich właśnie zagadnień, które wiążą się z aktualnym podwówczas, a także dzisiaj problemem otwartości zawodów prawniczych, usprawnienia procesu szkolenia młodych adeptów w tych zawodach itd.
Skierowano ten projekt do komisji w dniu 9 maja 2008 r. Pierwsze czytanie odbyło się, jak już państwo wiecie, 24 czerwca 2008 r. i konkluzja tego czytania jest taka, jaką państwu przed chwilą przedstawiłem.
Teraz może dwa słowa - trudno to nazwać uzasadnieniem - ogólnej oceny, dlaczego taka konkluzja, a nie inna. Wydaje mi się, że dwie główne przyczyny się tutaj na to złożyły. Zgodnie z opinią większości osób wypowiadających się na forum obrad komisji projekt powstał ze szlachetnej inspiracji: otwarcie zawodów prawniczych, ułatwienie procedur, ułatwienie egzaminów, aplikacji itd. - chodzi o to, żeby dostęp do tych zawodów był łatwiejszy, niż był. Ale on ma być łatwiejszy, ale nie za łatwy, i tego typu argumenty tam podnoszono. Nie o to chodzi bowiem, żebyśmy mieli dużo prawników, tylko chodzi o to, żebyśmy mieli prawników tylu, ilu potrzeba, ale prawników dobrych. Bo można tak z dnia na dzień mianować kogoś kimś, ale z tej nominacji nie zawsze coś wynika. Taki więc był ten leitmotiv tej decyzji.
Był jeszcze pewien aspekt formalny, mianowicie w tym czasie, kiedy ten projekt sobie tam leżał, rząd przedstawił własny kompleksowy projekt ustawodawstwa w tym względzie i, jeżeli państwo jesteście łaskawi pamiętać, to 20 lutego 2009 r. w tej właśnie sali Sejm przyjął rządowy projekt kompleksu ustaw w tej kwestii, które te sprawy regulowały. A więc tak wedle stanu na dzisiaj, skoro mamy już uchwalony nowy stan normatywny, przyjmowanie jakiegoś konkurencyjnego projektu, w ogóle dyskusja nad jakimś konkurencyjnym projektem po prostu merytorycznie traci w tej chwili sens, niezależnie od tego, jakie wady czy zalety tamten projekt ma. Dlatego więc ta prośba sejmowej komisji, by Wysoka Izba raczyła odrzucić projekt ustawy z druku nr 511. O to w imieniu komisji Wysoką Izbę proszę. Dziękuję bardzo. (Oklaski)
Przebieg posiedzenia