6 kadencja, 75 posiedzenie, 1 dzień (06-10-2010)

3 punkt porządku dziennego:
Sprawozdanie Komisji Infrastruktury o poselskim projekcie ustawy o zmianie ustawy Prawo telekomunikacyjne (druki nr 2500 i 3381).

Poseł Witold Klepacz:

    Dziękuję bardzo.

    Szanowna Pani Marszałek! Wysoka Izbo! Pani Minister! W imieniu Klubu Poselskiego Sojuszu Lewicy Demokratycznej przedstawiam stanowisko mojego klubu do zmiany ustawy Prawo telekomunikacyjne, zawartej w druku nr 2500, oraz do sprawozdania Komisji Infrastruktury w tym zakresie, zawartego w druku nr 3381.

    Wprowadzenie proponowanych w projekcie poselskim regulacji rzeczywiście może przyczynić się do ograniczenia praktyk monopolistycznych, a tym samym do wzmocnienia konkurencji na rynku usług telekomunikacyjnych. Projekt wprowadza koncyliacyjny sposób dochodzenia do określenia szczegółowych warunków wykonywania obowiązków regulacyjnych nałożonych wcześniej na przedsiębiorcę telekomunikacyjnego oraz innych zobowiązań tego przedsiębiorcy.

    Możliwość dobrowolnego zobowiązania się przez przedsiębiorcę telekomunikacyjnego do określonych zachowań w zakresie wykonywanej działalności telekomunikacyjnej pozwoli uniknąć sięgania po bardziej radykalny środek, jakim jest bardziej kosztowna, i to zarówno dla regulatora, jak i dla przedsiębiorcy, przymusowa separacja funkcjonalna.

    W trakcie prac nad ustawą rząd przedstawił stanowisko, które pomogło uczynić projekt bardziej logicznym i przejrzystym. Wykreślony został proponowany zapis art. 43a ust. 8, który budził wiele kontrowersji. Prace nad ustawą potwierdziły, że w ramach zatwierdzania dodatkowych zobowiązań nakładanych na przedsiębiorcę telekomunikacyjnego o znaczącej pozycji rynkowej nie można wpływać na sposób świadczenia usług telekomunikacyjnych przez spółki należące do grupy kapitałowej takiego przedsiębiorcy. To bardzo istotne ustalenie, gdyż w uzasadnieniu projektu dopuszczano taką możliwość. A więc podkreślam, że nie można.

    Szczegółowe warunki regulacyjne oraz inne zobowiązania przedsiębiorcy telekomunikacyjnego mogą przyczynić się do skutecznej realizacji obowiązków regulacyjnych, rozwoju konkurencji i wykorzystania nowoczesnej infrastruktury telekomunikacyjnej lub zapewnienia użytkownikom korzyści w zakresie różnorodności, ceny i jakości usług.

    Proponowana zmiana art. 206 ust. 2 ustawy Prawo telekomunikacyjne przewiduje prawo odwołania się przedsiębiorcy od decyzji zatwierdzającej szczegółowe warunki regulacyjne i jest zgodna z motywem dwunastej preambuły oraz art. 4 dyrektywy ramowej dotyczącej prawa odwoływania się od decyzji krajowego organu regulacyjnego.

    W przypadku nałożenia na przedsiębiorcę telekomunikacyjnego nowych zobowiązań, wykraczających poza zakres istniejących obowiązków regulacyjnych, dotyczących dostępu czy też wzajemnych połączeń, o których mówi dyrektywa o dostępie, krajowy organ regulacyjny jest obowiązany przedstawić w tej sprawie odpowiedni wniosek do Komisji Europejskiej. Komisja podejmie wówczas decyzję zezwalającą na podjęcie takich środków albo zabraniającą tego. Obowiązek uruchomienia procedury uzyskania zgody Komisji Europejskiej należy do prezesa UKE i wynika z art. 44 ustawy. Przypominam to, bo to bardzo ważne rozwiązanie, które po prostu wymaga zastosowania w takich właśnie sytuacjach.

    Projekt nie obciąża budżetu państwa ani budżetów jednostek samorządu terytorialnego i jest próbą przyśpieszenia rozwoju i ustanowienia trwałej konkurencji na rynku usług telekomunikacyjnych. Czy skuteczną, to okaże się w praktyce i będzie zależało od dwóch układających się stron: UKE i operatorów o znaczącej pozycji rynkowej, od tego, czy w toku konsultacji i uzgodnień będą oni skłonni do konsensusu.

    Klub Poselski Sojuszu Lewicy Demokratycznej poprze projektowane zmiany w ustawie Prawo telekomunikacyjne zawarte w sprawozdaniu Komisji Infrastruktury. Dziękuję bardzo. (Oklaski)

Przebieg posiedzenia