6 kadencja, 41 posiedzenie, 1 dzień (06-05-2009)

4 punkt porządku dziennego:
Sprawozdanie Komisji Infrastruktury o rządowym projekcie ustawy o zmianie ustawy o żegludze śródlądowej oraz ustawy o dozorze technicznym (druki nr 1775 i 1908).

Poseł Zbigniew Kozak:

    Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Pani Minister! W imieniu klubu Prawo i Sprawiedliwość mam zaszczyt przedstawić stanowisko klubu w sprawie rządowego projektu ustawy o zmianie ustawy o żegludze śródlądowej oraz ustawy o dozorze technicznym (druki nr 1775 i 1908). Pierwsze czytanie omawianego projektu odbyło się w dniu 19 marca 2009 r. na posiedzeniu Komisji Infrastruktury. Na tym posiedzeniu projekt został skierowany do podkomisji nadzwyczajnej, która zakończyła pracę w dniu 21 kwietnia 2009 r. W dniu 22 kwietnia 2009 r. Komisja Infrastruktury przyjęła sprawozdanie o projekcie ustawy w brzmieniu przedłożenia.

    Głównym celem ustawy o zmianie ustawy o żegludze śródlądowej z dnia 21 grudnia 2000 r. było wdrożenie do polskiego prawa dyrektywy 2006/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady, ustanawiającej wymagania techniczne dla statków żeglugi śródlądowej.

    W obecnie obowiązujących przepisach ustawy o żegludze śródlądowej statek, aby uzyskać świadectwo zdolności żeglugowej, powinien podlegać nadzorowi technicznemu polskiej instytucji klasyfikacyjnej i w tym zakresie powinien otrzymywać stosowne certyfikaty tej instytucji. Świadectwa zdolności żeglugowej wydaje dyrektor urzędu żeglugi śródlądowej właściwy dla portu macierzystego statku na wniosek armatora. Świadectwo to wydaje się na czas oznaczony, w zależności od rodzaju statku, nie dłuższy jednak niż pięć lat.

    Projektowana nowelizacja ustawy wprowadza oprócz dotychczas funkcjonujących świadectw zdolności żeglugowej wspólnotowe świadectwo zdolności żeglugowej. Dokument ten będzie wydawany przez dyrektora urzędu żeglugi śródlądowej dla statków nowo budowanych oraz tych, które posiadają określone parametry techniczne i wykonują zarobkowy przewóz osób lub rzeczy po śródlądowych drogach wodnych Unii Europejskiej. Wspólnotowe świadectwa zdolności żeglugowej będą wydawane m.in. dla statków o długości nie mniejszej niż 20 m, dla statków, dla których iloczyn długości, szerokości i zanurzenia jest nie mniejszy niż 100 m³, dla holowników i pchaczy, a także dla statków pasażerskich przeznaczonych do przewozu ponad 12 osób. Dokument ten można będzie uzyskać po poddaniu statku inspekcji technicznej przeprowadzonej przez komisje inspekcyjne utworzone w wyznaczonych urzędach żeglugi śródlądowej. Jednocześnie statek będzie mógł być zwolniony z inspekcji po przedstawieniu przez armatora dokumentów z instytucji klasyfikacyjnych potwierdzających spełnianie wymagań technicznych.

    Ponieważ do chwili obecnej w urzędach żeglugi śródlądowej nie funkcjonowały komisje inspekcyjne, nie jest możliwe całościowe przedstawienie kosztów utworzenia takich komisji. Można założyć, że konieczne będzie utworzenie trzech komisji inspekcyjnych zatrudniających po pięć osób posiadających odpowiednią wiedzę i kwalifikacje. Z przeprowadzonej przez Ministerstwo Infrastruktury analizy wynika, iż w 2009 r. przewiduje się wydanie ok. 1000 wspólnotowych świadectw zdolności żeglugowej dla różnego rodzaju statków. Szacuje się, iż koszty osobowe utworzenia komisji technicznej sięgać będą kwoty 720 tys. zł rocznie, począwszy od dnia wejścia w życie ustawy, a koszty rzeczowe ok. 500 tys. zł w pierwszym roku działalności komisji.

    Projekt ustawy jest zgodny z prawem Unii Europejskiej. Wejście w życie przedmiotowej regulacji będzie miało pozytywne skutki na rynku pracy oraz umożliwi dalszy rozwój transportu śródlądowego. Proponowana nowelizacja umożliwi polskim jednostkom uprawianie żeglugi po europejskich śródlądowych drogach wodnych na podstawie dokumentów wydawanych przez polskie organy administracji śródlądowej. Wejście w życie przedmiotowej regulacji dopuści możliwość wykonywania inspekcji technicznych statków śródlądowych w ramach wskazanych urzędów żeglugi śródlądowej oraz podmiotów uznanych przez ministra właściwego do spraw transportu. W odniesieniu do statków nieobjętych zakresem wdrażanej dyrektywy istotną nowością jest umożliwienie sytuacji, w której o sprawowanie nadzoru technicznego nad statkami będą mogły ubiegać się podmioty spełniające jakościowe kryteria przewidziane w przepisach szczególnych wydanych na podstawie ustawy. Dotychczas postanowienia ustaw o żegludze śródlądowej przewidywały konieczność korzystania w tym zakresie tylko z usług polskiej instytucji klasyfikacyjnej. (Dzwonek) Wejście w życie przedmiotowej regulacji pozwoli uniknąć sytuacji, która spowoduje likwidację wielu firm żeglugowych. Ponadto wprowadzenie tych przepisów będzie miało bezpośredni wpływ na rozwój transportu w różnych regionach kraju.

    Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Pani Minister! Klub Prawo i Sprawiedliwość popiera omówiony projekt zawarty w drukach nr 1775 i 1908. Dziękuję. (Oklaski)

Przebieg posiedzenia