5 kadencja, 46 posiedzenie, 2 dzień (23.08.2007)

15 punkt porządku dziennego:
Pytania w sprawach bieżących.

Minister Sportu i Turystyki Elżbieta Jakubiak:

    Szanowny Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Realizując program niwelowania różnic pomiędzy osobami pełnosprawnymi a niepełnosprawnymi, Ministerstwo Sportu i Turystyki zwraca uwagę, aby osoby niepełnosprawne, w zależności od swoich możliwości i zainteresowań uczestniczyły w różnych formach sportu zarówno powszechnego, jak i sportu wyczynowego.

    W ostatnich kilku latach znacząco wzrosła liczba osób niepełnosprawnych uczestniczących w różnych formach uprawiania sportu. Wzrosły także nakłady na sport niepełnosprawnych, podam tylko taką kwotę wyjściową w 1994 r.: w sporcie niepełnosprawnych uczestniczyło wówczas około 8 tys. osób, a w 2006 r. aktywnych uczestników było już 88 tys. W pierwszym półroczu 2007 r. aż 50 tys. osób uczestniczyło aktywnie w różnych działaniach, zarówno upowszechniających sport niepełnosprawnych, jak też w sporcie wyczynowym. Nakłady w 1994 r. wynosiły około miliona złotych na sport niepełnosprawnych, obecnie w 2006, 2007 r. nakłady na sport z Funduszu Rozwoju Kultury Fizycznej wynoszą: 23 mln w roku 2006 i 23,5 mln w roku 2007.

    Konieczne było również podjęcie działań organizacyjnych w zakresie zwiększenia dostępu osób niepełnosprawnych do sportu, którym opiekuje się Ministerstwo Sportu i Turystyki. Stworzony został program ˝Sportowe wakacje˝ dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnej. Celem tego programu jest promocja zdrowego stylu życia, ale również aktywizacja ruchowa dzieci i młodzieży niepełnosprawnej. W programie tym wzięło udział około 6 tys. osób. Środki na ten cel wynosiły około 4 mln zł.

    Uczestnictwo osób niepełnosprawnych w imprezach rekreacyjno-sportowych. W 2000 r. w takich imprezach wzięło udział około 40 tys. osób niepełnosprawnych, a środki wydatkowane na ten cel to też kwota 4 mln zł. W 2007 r. zostały zwiększone środki na promocję sportu niepełnosprawnych, która ma zachęcić do aktywnego udziału w życiu sportowym, oraz w ogóle w życiu publicznym. W 2006 r. ministerstwo dysponowało 150 tys. na promocję sportu niepełnosprawnych, w 2006 r. kwota ta wynosi 650 tys. Biorąc pod uwagę, że taka promocja adresowana jest nie tylko do osób niepełnosprawnych, ale też jest to program, który ma przełamywać bariery pomiędzy osobami zdrowymi a osobami niepełnosprawnymi, zachęcając te dwa ciągle jednak odrębne w Polsce światy do wspólnych działań.

    Opracowane zostały kolejne projekty, które mają rozszerzyć ofertę dla osób niepełnosprawnych i ta baza ma dotyczyć rozszerzenia systemu rekreacji, jako formy rehabilitacji osób niepełnosprawnych, oraz sportu niepełnosprawnych, który ma być elementem działalności polskich związków sportowych. Wydaje mi się, że racjonalne jest tworzenie elementów wewnątrz istniejących przecież bardzo silnych związków sportowych, a nie tworzenie odrębnych struktur. Promocja sportu i aktywność fizyczna osób niepełnosprawnych, to jest taki dział, na który w 2008 r. będziemy zwracali jeszcze większą uwagę.

    Realizacja wyżej wymienionych pilotażowych programów ma na celu zwiększenie aktywności fizycznej osób niepełnosprawnych. Chcemy także zwiększyć ofertę programową, treściową, ponieważ ma to być program, który nie będzie kierowany tylko i wyłącznie do osób niepełnosprawnych, lecz również do środowiska ludzi zdrowych, aby zauważano problemy niepełnosprawnych, a także inicjowano współpracę tych środowisk.

    Szanowni Państwo! Chciałabym w drugiej części swojego wystąpienia powiedzieć, że niepełnosprawni to także sport wyczynowy, który jest, który powinien być chlubą polskiego sportu. Przypomnę tylko, że mówiąc o sporcie niepełnosprawnych, powinnam wspomnieć o wynikach naszych niepełnosprawnych sportowców, choćby o Atenach, gdzie zdobyli oni 54 medale: 10 złotych, 25 srebrnych i 19 brązowych. Jesteśmy dzisiaj rok przed paraolimpiadą, olimpiadą dla niepełnosprawnych. Myślę, że to jest coś, o czym powinniśmy bardzo głośno mówić. Mam nadzieję, że takie wyniki zostaną powtórzone. W ministerstwie funkcjonują dwa sztaby, które przygotowują naszą drużynę, reprezentację paraolimpijską na olimpiady w Pekinie w 2008 r. i Vancouver w 2010 r.

    Program przygotowań paraolimpijskich obejmuje takie elementy jak szkolenia w klubach sportowych, konsultacje kadry paraolimpijskiej, udział w zawodach krajowych i międzynarodowych, badania lekarskie, zakup sprzętu sportowego, płace dla koordynatorów i trenerów, szkolenia trenerów i instruktorów.

    Chciałabym powiedzieć, że wypłacane są również, tak jak dla sportowców zdrowych, nagrody i stypendia dla trenerów i zawodników. W zeszłym roku ministerstwo dysponowało kwotą 657 tys. zł na te stypendia i nagrody, w 2005 r. ta kwota sięgała 300 tys. Tak że systematyczne nakłady na sport niepełnosprawnych rosną.

    Ale to nie jest wszystko, o czym chciałabym powiedzieć. Myślę, że ważna będzie również nowelizacja ustawy, którą zamierzam przedłożyć Wysokiej Izbie. Nowelizacja ustawy, która obowiązuje od 2006 r., dotycząca osób, które brały udział w paraolimpiadzie od 1992 r., została zaskarżona do Trybunału Konstytucyjnego i - jak sądzę słusznie - ponieważ zostało tam przygotowane kryterium, które nie jest jasne. Świadczenie z tytułu bycia olimpijczykiem w paraolimpiadzie otrzymują tylko i wyłącznie olimpijczycy, którzy brali udział w paraolimpiadzie od 1992 r. To kryterium jest, jak się wydaje, niesprawiedliwe, ponieważ bardzo trudno jest karać ludzi, którzy byli promotorami paraolimpiady. Sądzę, że powinniśmy przedstawić taką nowelizację ustawy. To są koszty około 6 mln rocznie. Dotyczą one niewielkiej liczby ludzi, którzy jako pierwsi przygotowywali paraolimpiadę, brali w niej aktywny udział, a dzisiaj są nieobjęci świadczeniem. Otrzymują je tylko osoby, które brały udział w paraolimpiadzie, kiedy ona się bardzo sprofesjonalizowała. Tak że jako minister sportu i turystyki nie mogę jakby przejść do porządku dziennego nad sytuacją, w której promotorzy, animatorzy tego ruchu nie otrzymują dzisiaj tego świadczenia. Jest to rzecz niezałatwiona i będę wnioskowała, aby taką nowelizację przedstawić Wysokiej Izbie, tym bardziej że - jak sądzę - wyrok Trybunału Konstytucyjnego będzie jasny i uzna te kryteria za niesprawiedliwe dla sportowców paraolimpiady.

    Ponieważ czas minął...

Przebieg posiedzenia