4 kadencja, 100 posiedzenie, 3 dzień (14.04.2005)
18 punkt porządku dziennego:
Sprawozdanie Komisji Zdrowia o rządowym projekcie ustawy o zmianie ustawy o Państwowej Inspekcji Sanitarnej (druki nr 3723 i 3800).
Poseł Elżbieta Ratajczak:
Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Mam zaszczyt w imieniu klubu Liga Polskich Rodzin przedstawić stanowisko w sprawie projektu ustawy o zmianie ustawy o Państwowej Inspekcji Sanitarnej. Projekt został opracowany wskutek konieczności uregulowania spraw dotyczących ograniczenia działalności gospodarczej pracowników Państwowej Inspekcji Sanitarnej, zbieżnej z przedmiotem kontroli wykonywanej przez organy inspekcji.
W 2003 r. miała miejsce kompleksowa kontrola jednostek Państwowej Inspekcji Sanitarnej, która ujawniła wśród zatrudnionych działania mogące budzić wątpliwości co do bezstronności w trakcie czynności służbowych. Część osób zatrudnionych w stacjach sanitarno-epidemiologicznych wykonywała na rzecz innego podmiotu czynności mogące pokrywać się z zakresem zadań powierzonych ustawowo organom Państwowej Inspekcji Sanitarnej. Powstaje wątpliwość co do bezstronności tych osób, może to prowadzić do korupcji, może być źródłem nadużyć. Przedstawiony projekt ustawy o zmianie ustawy o Państwowej Inspekcji Sanitarnej uniemożliwi zaistnienie konfliktu interesów pomiędzy podmiotem kontrolowanym a kontrolującym. Wobec państwowego inspektora sanitarnego i jego zastępców zostają zastosowane regulacje w związku z treścią art. 2 pkt 11 ustawy z 21 sierpnia 1997 r. o ograniczeniu prowadzenia działalności gospodarczej przez osoby pełniące funkcje publiczne.
Regulacja nie obejmuje głównego inspektora sanitarnego, wobec którego już istniał zakaz prowadzenia działalności gospodarczej w wyżej wspomnianej ustawie z dnia 21 sierpnia 1997 r. W projektowanym art. 13a ustalone zostały zasady dotyczące możliwości prowadzenia przez pracowników Państwowej Inspekcji Sanitarnej działalności gospodarczej oraz podejmowania dodatkowego zajęcia zarobkowego po uzyskaniu zgody pracodawcy, czyli właściwego państwowego inspektora sanitarnego, który dokona oceny braku sprzeczności tej działalności z obowiązkami pracownika i braku podejrzeń o stronniczość lub interesowność. Nie została jednak stworzona jakakolwiek możliwość odwołania, gdyby decyzje państwowych inspektorów sanitarnych wydawały się zainteresowanemu stronnicze, a takich okoliczności wykluczyć się nie da, choć na pewno będą incydentalne, sporadyczne.
W przepisie art. 2 projektu ustawy wprowadza się przepisy przejściowe regulujące kwestie prowadzonej już działalności gospodarczej lub wykonywanego dodatkowego zajęcia zarobkowego przez pracowników Państwowej Inspekcji Sanitarnej zatrudnionych w stacjach sanitarnych w dniu wejścia w życie ustawy. Pracowników tych obowiązuje wystąpienie do właściwego państwowego inspektora sanitarnego w terminie 30 dni od dnia wejścia w życie ustawy o wyrażenie zgody na dalszą pracę w zakresie wyżej wymienionych działań. Odmowa zgody powoduje konieczność zaprzestania prowadzenia działalności gospodarczej lub dodatkowego zajęcia zarobkowego oraz poinformowania o tym fakcie pracodawcy. Brak wystąpienia o wyżej wspomnianą zgodę na kontynuowanie pracy zarobkowej oraz poinformowanie o tym pracodawcy skutkuje rozwiązaniem umowy z tym pracownikiem za wypowiedzeniem. Podobnie jak w art. 13a pominięta została możliwość procedury odwoławczej.
Wobec projektu ustawy zdecydowano ustalenie trzydziestodniowego vacatio legis.
Regulacje nie powodują zmian w sektorze finansów publicznych, a projekt ustawy nie jest objęty zakresem regulacji prawa Unii Europejskiej. Trzeba jednak zaznaczyć, że Polska obecnie stanowi swoistą granicę sanitarną Unii Europejskiej i od 1 maja 2004 r. wykonuje bardzo liczne zadania na terenie całego kraju. Stąd potrzeba przejrzystości wszelkich zmian ustawowych, o którą Liga Polskich Rodzin gorąco apeluje. Dziękuję. (Oklaski)
Przebieg posiedzenia