4 kadencja, 100 posiedzenie, 3 dzień (14.04.2005)

23 punkt porządku dziennego:
Sprawozdanie Komisji Kultury Fizycznej i Sportu o stanowisku Senatu w sprawie ustawy o zmianie ustawy o kulturze fizycznej oraz ustawy o żegludze śródlądowej (druki nr 3813 i 3816).

Poseł Sprawozdawca Tadeusz Tomaszewski:

    Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! Sejm Rzeczypospolitej Polskiej 18 lutego 2005 r. uchwalił komisyjny projekt ustawy o zmianie ustawy o kulturze fizycznej oraz ustawy o żegludze śródlądowej. Senat swoją uchwałą z dnia 17 marca br. wniósł do tejże ustawy 16 poprawek. Część z nich ma charakter uściślający, czyli legislacyjny, część - merytoryczny. Poprawki, które mają charakter merytoryczny, w znacznej mierze były przedmiotem długich dyskusji, zarówno w trakcie prac nad komisyjnym projektem, następnie, kiedy już komisyjny projekt wszedł w obieg legislacyjny, w trakcie prac powołanej podkomisji oraz prac Senatu.

    Poprawki związane z uściśleniem pewnych zapisów. Poprawka nr 1 - chodzi o organizacje pozarządowe kultury fizycznej, które są rejestrowane w starostwach powiatowych. Przyjęliśmy, że te stowarzyszenia powinny mieć zapis w statutach o tym... Przyjęliśmy, że to prawo mają stowarzyszenia nieprowadzące działalności gospodarczej, natomiast Senat uznał, iż ten zapis powinien brzmieć: których statuty nie przewidują prowadzenia działalności gospodarczej. Komisja Kultury Fizycznej i Sportu pozytywnie opiniuje tę poprawkę.

    W poprawce nr 2 proponuje się zastąpienie słowa ˝wypłacane˝ słowem ˝finansowane˝ - chodzi o rozwiązania, które przyjęliśmy w ustawie, dotyczące funkcjonowania rad sportu. Mianowicie przy ministrze obrony narodowej i ministrze spraw wewnętrznych mogą być powoływane takie rady, koszty ich obsługi administracyjno-biurowej będą, zgodnie z decyzją Senatu, którą popiera również komisja, finansowane z budżetu państwa z tych części, których dysponentami są właściwi ministrowie.

    Poprawka nr 3, którą również komisja sugeruje Sejmowi przyjąć, dotyczy funkcjonowania Trybunału Arbitrażowego do Spraw Sportu, a konkretnie odwołania członka trybunału - tego, w jakim trybie i kiedy jest odwoływany, kiedy może się zrzec tej funkcji oraz kiedy odwołuje się go w przypadku skazania prawomocnym wyrokiem sądu za popełnione przestępstwa z winy umyślnej. Powtarzam, to rozwiązanie przyjęte przez Senat Komisja Kultury Fizycznej i Sportu również proponuje przyjąć.

    Kolejna poprawka, poprawka 4., to poprawka uściślająca, odsyła do ust. 1 art. 16.

    Poprawka 5. dotyczy również spraw związanych z Trybunałem Arbitrażowym do Spraw Sportu. Słowo ˝kasacja˝ zastępuje się odpowiednio wyrazami ˝skarga kasacyjna˝ - jest to zasadna poprawka.

    Poprawka 6., wydawałoby się na pierwszy rzut oka, że to też jest poprawka legislacyjna, ma jednak charakter merytoryczny i dotyczy spraw funkcjonowania trybunału arbitrażowego. Mówi się tutaj właśnie o tym, kiedy wnosi się tę skargę kasacyjną. Sejm przyjął również, że jednym z elementów jest oczywista niesłuszność orzeczenia, natomiast Senat proponuje wprowadzenie zapisu: ˝rażąca niewspółmierność kary dyscyplinarnej do regulaminowej˝. Tutaj komisja po dłuższej dyskusji, po wysłuchaniu również opinii prawników z Biura Legislacyjnego, Polskiej Konfederacji Sportu oraz Ministerstwa Edukacji Narodowej i Sportu, uznała, że przyjęte przez Sejm rozwiązanie jest szersze z punktu widzenia merytorycznego, nie jest rozwiązaniem zawężającym i wnioskuje o odrzucenie poprawki nr 6.

    Podobnie jeśli chodzi o poprawkę nr 7, komisja wnioskuje również o jej odrzucenie. Dotyczy to kwestii bezpieczeństwa w określonych dyscyplinach i dziedzinach sportu. Ustawa przyjęta przez Sejm liberalizuje te kwestie, jeśli chodzi o przepisy prawne w obszarze bezpieczeństwa w określonych dziedzinach i dyscyplinach sportu. Pozostawia regulacje w zakresie bezpieczeństwa w żeglarstwie, strzelectwie sportowym, w alpinizmie jaskiniowym, a w trzecim czytaniu zostały również wprowadzone warunki bezpieczeństwa w płetwonurkowaniu. Stąd po takiej liberalizacji uznano, iż przepis informujący o tym, iż w pozostałych obszarach, dziedzinach i dyscyplinach sportu te kwestie bezpieczeństwa są regulowane w odpowiednich regulaminach polskich związków sportowych, i dlatego komisja wnioskuje o odrzucenie poprawki nr 7.

    Poprawka nr 8 dotyczy problemów uprawiania żeglarstwa. Tutaj Sejm przyjął takie stanowisko, iż wszystkie sprawy dotyczące uprawiania żeglarstwa są regulowane właśnie w art. 53a, z którego wynika, iż uprawianie żeglarstwa wymaga posiadania odpowiednich dokumentów, natomiast prowadzenie statków przeznaczonych do uprawiania sportu lub rekreacji nie wymaga takich dokumentów, jeśli są to statki bez napędu mechanicznego o długości kadłuba do 5 m. Senat poszedł dalej i proponuje, aby do 7,5 m nie potrzeba było posiadać stosownych dokumentów. Po długiej dyskusji w tym obszarze komisja kultury fizycznej sugeruje Sejmowi pozostawienie zapisów przyjętych przez Sejm, czyli odrzucenie poprawki 8., która jest w jakiś sposób związana z poprawką nr 12.

    Jeśli chodzi o poprawkę Senatu nr 10, dotyczy ona kosztów związanych z wydawaniem dokumentów potwierdzających przeprowadzenie egzaminu oraz dokumentów dotyczących uprawiania żeglarstwa. Przyjęto w rozwiązaniu sejmowym, iż te opłaty nie mogą być wyższe niż 500 zł w przypadku egzaminu i 50 zł w przypadku wydawania dokumentu potwierdzającego rejestrację. Senat, uznając, że żeglarstwo jest tą dyscypliną sportu, do której dostęp ludzi młodych nie powinien być ograniczony barierami administracyjnymi, a zwłaszcza opłatami, zaproponował, aby te opłaty graniczne zawarte w ustawie - niemniej wysokość tych opłat dopiero będzie regulował minister właściwy do spraw kultury fizycznej - zostały obniżone dla uczniów i studentów w wieku do 26 roku życia o 50%.

    Jeśli chodzi o poprawkę nr 11, to ona jakby na tym etapie prac, czyli w Senacie oraz przy rozpatrywaniu poprawek Senatu, wzbudziła najwięcej kontrowersji. Chodzi o sprawy bezpieczeństwa uprawiania płetwonurkowania. Sejm przyjął rozwiązanie i podzieliła to ponownie komisja sejmowa, rozpatrując poprawkę Senatu, iż ewentualne uprawnienia państwowe przekazywane w obszarze sportu przekazywane są do właściwych polskich związków sportowych. I ta zasada została przyjęta zarówno w żeglarstwie, jak i w strzelectwie, a również w alpinizmie jaskiniowym. Podobne rozwiązanie było proponowane, jeśli chodzi o płetwonurkowanie, tzn. przeprowadzanie egzaminów i wydawanie stosownych dokumentów potwierdzających właśnie te zdobyte kwalifikacje. Niemniej jednak Senat tutaj stanął na stanowisku, iż takie rozwiązanie grozi zablokowaniem możliwości rozwoju polskich instruktorów przy podejmowaniu przez nich pracy w innych krajach Unii Europejskiej, ponieważ wydawane u nas uprawnienia nie będą zgodne z normami europejskimi. Szkolące w nurkowaniu w Polsce organizacje są członkami organizacji międzynarodowych. W tych organizacjach również funkcjonują te, które działają w Unii Europejskiej. Stąd Senat stał na stanowisku, iż przyjęcie takich rozwiązań blokuje nam rozwój poza granicami naszego kraju, jeśli chodzi o szkolenie. Te konkurencyjne organizacje ze starej Unii Europejskiej wykorzystują również o to, aby zablokować możliwość pracy i zakładania tam centrów nurkowych przez stronę polską. Dlatego też poprawka Senatu chce dać środowisku nurkowemu możliwość stosowania się również do przepisów Unii Europejskiej i korzystania z tych uprawnień, które wynikają z norm europejskich. To były argumenty Senatu.

    Natomiast komisja kultury fizycznej jednak nie podzieliła stanowiska Senatu, uznając czy opierając się również na ekspertach, którzy przygotowywali te ekspertyzy dla zainteresowanych stron. Jedna z konkluzji takiej ekspertyzy mówi w ten sposób, że normy europejskie na dzień dzisiejszy jeszcze nie są obowiązujące na tyle, że muszą być przelewane na prawo stanowione przez parlament. I drugi argument, który zdecydował o tym, że tę poprawkę zaopiniowano negatywnie, jest taki, że to jest kwestia właśnie przekazywania uprawnień państwowych do właściwych polskich związków, a nie, jak tutaj się proponuje, do wielu organizacji nurkowych.

    Jeśli chodzi o poprawkę 12., dotyczy ona art. 2, czyli nowelizacji ustawy o żegludze śródlądowej, gdzie jest mowa o obowiązkach dotyczących rejestru statków używanych do rekreacji oraz wydawania świadectwa czy przeprowadzania przeglądów technicznych.

    Senat konsekwentnie, w nawiązaniu do propozycji związanych z wielkością kadłuba, proponuje tutaj przeniesienie zwolnienia z obowiązku prowadzenia rejestru statków używanych, tych, których długość jest do 7,5 m, i podobnie, jeśli chodzi o wydawanie świadectw zdolności żeglugowej. Tak jak w przypadku poprawki 8., tak również poprawkę 12. - proponuje się rozważyć je wspólnie, choć nie jest to tak mocno zblokowane - komisja proponuje odrzucić.

    Jeśli chodzi o poprawkę 13. Senatu, to komisja proponuje jej przyjęcie. Dotyczy ona również możliwości korzystania z uprawnień przez jedno z państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu - strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym lub Szwajcarię. Wynika to z naszych porozumień międzynarodowych.

    Poprawka 14. to kolejna propozycja ulg dla organizacji pożytku publicznego, które, jeśli są właścicielami statków używanych do rekreacji, muszą tak jak osoby fizyczne ponosić stosowne opłaty za rejestr tych statków oraz za przeglądy techniczne. Senat proponuje, aby te organizacje, posiadające status pożytku publicznego, prowadzące swą działalność odpłatnie i nieodpłatnie, miały obniżone opłaty za rejestr statków oraz za przeglądy techniczne o 70% ceny zawartej w załączniku do ustawy o żegludze śródlądowej. Komisja sejmowa nie podzieliła stanowiska Senatu przede wszystkim dlatego, iż gdy popatrzymy na ustawę regulującą funkcjonowanie organizacji pożytku publicznego, mianowicie ustawę o pożytku publicznym i wolontariacie, to tam wprowadza się ulgi dla organizacji pożytku publicznego lub zwolnienia podatkowe tylko wtedy, gdy prowadzą one nieodpłatną działalność pożytku publicznego. Natomiast Senat w swojej poprawce mówi, że ta ulga dotyczyłaby zarówno prowadzenia działalności odpłatnej, jak i nieodpłatnej, stąd Sejm nie podzielił stanowiska Senatu.

    Poprawka 16. wynika jakby z wcześniejszego odrzucenia poprawki dotyczącej płetwonurkowania.

    Wysoki Sejmie! W ten sposób kończymy prawie 2-letnią pracę nad nowelizacją ustawy o kulturze fizycznej i ustawy o żegludze śródlądowej. Za pracę wszystkim posłom, ze wszystkich klubów, chciałbym podziękować. Dziękuję uprzejmie. (Oklaski)

Przebieg posiedzenia