4 kadencja, 66 posiedzenie, 1 dzień (07.01.2004)

10 punkt porządku dziennego:
Sprawozdanie Komisji Edukacji, Nauki i Młodzieży o poselskim projekcie uchwały w sprawie ogłoszenia roku 2004 rokiem gen. dyw. Stefana Roweckiego (druki nr 2201 i 2297).

Poseł Antoni Stanisław Stryjewski:

    Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! Jak spłacić dług wdzięczności za wierną służbę dla narodu polskiego? Jak odwdzięczyć się za ofiarę życia, którą złożył na ołtarzu ojczyzny Stefan Rowecki, generał Grot? Równie wierną pamięcią i uczynieniem z jego osoby wzoru do budowania osobowości, wzoru do naśladowania dla pokoleń młodych Polaków, zwłaszcza że dzisiejsze czasy są obfitują w wielkie wyzwania dla młodych ludzi, bowiem nasza ojczyzna, tak jak w czasach, w których żył Stefan Rowecki, jest w wielkim zagrożeniu i w wielkiej potrzebie.

    Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Koło Ruchu Katolicko-Narodowego popiera inicjatywę ustanowienia roku 2004 rokiem gen. dyw. Stefana Roweckiego. Wrogowie narodu i państwa polskiego chcieli go nam odebrać, chcieli, by przeznaczone dla gen. Grota miejsce w panteonie narodowych bohaterów pozostało puste. Niemcy przy użyciu zdrajców uwięzili go, a następnie podstępnie zamordowali w obozie koncentracyjnym Sachsenhausen; do dziś nie ujawnili okoliczności mordu i miejsca pochówku. Sowieci, przy użyciu swojej agentury zainstalowanej we władzach PRL, nie tylko chcieli zamordować pamięć o nim, ale próbowali zbrukać jego dobre imię. Nie udały się przynajmniej te ostatnie niegodziwości, bo jakże mogliby zapomnieć o swoim dowódcy żołnierze Służby Zwycięstwu Polski, żołnierze Związku Walki Zbrojnej, żołnierze Armii Krajowej? Nie ulegli okupantom, Niemcom i Rosji Sowieckiej, walcząc z nimi w czasach II wojny światowej, gdy wydawać się mogło, że w wyniku tego ataku sił piekielnych na naszą ojczyznę wszystko potraciliśmy. Nie ulegli też terrorowi komuny prosowieckiej zainstalowanej w Polsce po wojnie.

    Dziś, wywołując w pamięci osobę gen. Roweckiego, żołnierze Polski Walczącej mówią polskim rodzinom: bądźcie tak patriotyczne i szlachetne, jak rodzina, która wychowała Stefana Roweckiego. Dziś, ukazując osobę gen. Roweckiego, żołnierze Polski Walczącej mówią polskiej młodzieży: bądźcie, młodzi Polacy, mądrzy i wytrwali, uczcie się być ludźmi szlachetnymi i rzetelnymi; bądźcie zawsze oddani swojej narodowej tradycji, bądźcie wierni Bogu i Ojczyźnie, wszędzie tam, gdzie życie was postawi. Dziś, upominając się o narodową pamięć dla osoby gen. Roweckiego, żołnierze Polski Walczącej mówią nam, wszystkim Polakom, że Polska nie zginęła w mrokach barbarzyństwa niemiecko-rosyjskiego, bo byli tacy Polacy, jak gen. Rowecki, i nie zginie, póki my będziemy tak jak on semper fidelis defensor Poloniae. Dlatego niech Sejm Najjaśniejszej Rzeczypospolitej dopełni wdzięczności wielkiemu jej synowi, składając hołd pamięci generałowi dywizji Stefanowi Roweckiemu. On, jakże często za życia ukryty w cieniu konspiracji, a po śmierci zakopany w nieznanym grobie na obcej ziemi oraz skrywany w mrokach nienawiści najeźdźców, ma wolą Wysokiej Izby stanąć w panteonie narodowych bohaterów pośród wielkich królów polskich, hetmanów, generałów, dyktatorów powstań narodowych, których na przestrzeni tysiącletnich dziejów Rzeczypospolitej dał Bóg, by Polacy żyli i by żyli w wolności. Dziękuję pięknie. (Oklaski)

Przebieg posiedzenia