4 kadencja, 100 posiedzenie, 3 dzień (14.04.2005)

15 punkt porządku dziennego:
Informacja bieżąca.

Poseł Wanda Łyżwińska:

    Dziękuję bardzo, panie marszałku.

    Panie Ministrze! Prywatyzacja FSO w Warszawie metodą inwestora strategicznego nie powiodła się i rzeczą Najwyższej Izby Kontroli oraz prokuratury jest ustalenie tego, kto i w jaki sposób ponosi odpowiedzialność oraz kto i w jakim zakresie powinien naprawić szkody wyrządzone załodze FSO i Skarbowi Państwa. Źle przeprowadzony proces prywatyzacji, a w szczególności brak zabezpieczenia interesów załogi i Skarbu Państwa w przypadku upadłości bądź likwidacji zakładu powodują, że jej skutki poniesie głównie załoga fabryki na Żeraniu i załogi fabryk kooperantów. Rząd Rzeczypospolitej wyraźnie zlekceważył zasadniczy problem, jakim jest utrzymanie dotychczasowych i tworzenie nowych miejsc pracy. Rokrocznie w Polsce ubywa ok. 400 tys. miejsc pracy, a rząd do tej pory nie podjął żadnych skutecznych środków zaradczych. Nadto, nawet w przypadkach, kiedy kierownictwa fabryk i związki zawodowe próbują budować i uruchamiać mechanizmy zaradcze, obronne i osłonowe, administracja rządowa usiłuje skutecznie z nimi walczyć na korzyść konkurencji zagranicznej.

    Mam pytania: Czy minister, wydając zgodę na denominację akcji DTU, miał świadomość, że w ocenie wielu ekspertów rynku ubezpieczeniowego była to próba dawania podarunku nowym inwestorom, kosztem dotychczasowych? Czy ministerstwo w związku z podjętą decyzją o denominacji akcji DTU zamierza w sposób bezpośredni lub pośredni sfinansować koszty zwalnianych pracowników? Czy uważa pan minister, że lepszą metodą, aniżeli wymuszanie zwolnień pracowniczych, byłoby dofinansowanie zakładu i udzielenie pomocy w pozyskaniu inwestora, a nie wyrażenie zgody na pozbawienie majątku załogi i niby to wszystko w majestacie prawa? Dziękuję bardzo. (Oklaski)

Przebieg posiedzenia