3 kadencja, 110 posiedzenie, 2 dzień (06.06.2001)
18 punkt porządku dziennego:
Sprawozdanie komisji nadzwyczajnej - Komisji Prawa Europejskiego o stanowisku Senatu w sprawie ustawy o leśnym materiale rozmnożeniowym (druki nr 2957 i 2986).
Poseł Sprawozdawca Stanisław Żelichowski:
Dziękuję, panie marszałku.
Panie Marszałku! Wysoki Sejmie! Pragnę poinformować, że Senat do ustawy o leśnym materiale rozmnożeniowym zgłosił trzy poprawki. Wszystkie trzy poprawki nie znalazły akceptacji komisji nadzwyczajnej - Komisji Prawa Europejskiego. Pokrótce, najkrócej jak to możliwe, pragnę je omówić.
Poprawka 1. dotyczy art. 12 ust. 1. Chodzi o to, że Sejm zaproponował, aby kontrole prowadzili upoważnieni przez ministra pracownicy, natomiast Senat proponuje, aby rozszerzyć to na inne osoby. Komisja nie uznała poprawki Senatu z tego względu, że przyjęliśmy utworzenie Biura Nasiennictwa Leśnego. Sądzimy, że w ramach tego biura będą zatrudnieni specjaliści i ci specjaliści będą również dokonywali kontroli. Gdybyśmy pozwolili dzisiaj ministrowi na to, żeby niezależnie od tych pracowników kontroli dokonywały jakieś inne osoby, to można byłoby przypuszczać, że różne osoby mogły się znaleźć w tym Biurze Nasiennictwa Leśnego, stąd komisje nie uznały tej poprawki za zasadną i nie popierają jej.
Następna poprawka, 2., dotyczy art. 29 ust. 4. To się odnosi do delegacji ustawowej przekazanej ministrowi środowiska. Pragnę tu nadmienić, że wytyczne do delegacji ustawowej opracowane przez Komisję Prawa Europejskiego, a następnie przyjęte przez Sejm są następujące: biorąc w szczególności pod uwagę, aby informacje w nich zawarte były zwięzłe, czytelne oraz niezbędne do wydania świadectwa pochodzenia leśnego materiału rozmnożeniowego. Senat z kolei proponuje, aby skreślić to, co Sejm przyjął, i dodać: kierując się dążeniem do usprawnienia postępowania w tych sprawach. Nadmienię tutaj, iż orzeczenie Trybunału Konstytucyjnego jasno wskazuje, że delegacje ustawowe muszą być precyzyjne, muszą określać zakres tych delegacji. W tym, co proponuje Senat, nie wiadomo, o co chodzi. Bo co to znaczy: kierując się dążeniem do usprawnienia postępowania w tych sprawach? Pod takim pojęciem można przyjąć cały szereg rzeczy. Stąd komisja uznała, że propozycja Sejmu była bardziej precyzyjna, bardziej wychodząca naprzeciw orzeczeniu Trybunału Konstytucyjnego.
I wreszcie poprawka 3. dotyczy art. 60. Chodzi tutaj o wprowadzenie ustawy w życie. Przyjęliśmy w rozwiązaniu sejmowym, że ustawa wchodzi w życie z dniem uzyskania przez Rzeczpospolitą Polską członkostwa w Unii Europejskiej. Senat proponuje, aby ustawa wchodziła w życie z dniem 1 stycznia 2003 r. Taka propozycja mogła pojawić się nie tyle, sądzę, wskutek niechlujstwa legislacyjnego, ile wskutek, powiedzmy, pośpiechu, w jakim tworzymy prawo. Chcielibyśmy wszyscy, by prawo było tworzone szybko, ale jednocześnie, by to było dobre prawo. Jeżeli w kilku artykułach... Jeżeli w art. 44 ust. 4 czytamy, że pozwolenie, o którym mowa w ust. 1, wydane jest na warunkach określonych przez właściwy organ Unii Europejskiej, to przecież wiadomo, że Polska 1 stycznia 2003 r. nie będzie członkiem Unii Europejskiej, i gdybyśmy przyjęli tego typu rozwiązanie, to oznaczałoby to, że organ Unii Europejskiej decyduje o określonych posunięciach Polski w sytuacji, kiedy Polska nie jest członkiem Unii Europejskiej. Jest tutaj kilka takich zapisów. Tak więc nie negując zasadności co do samego przyspieszenia terminu, nie możemy dopuścić do ośmieszenia się na forum międzynarodowym; a ponieważ Sejm może tylko przyjąć lub odrzucić poprawkę Senatu, nie ma prawa ustosunkowywać się do określonych zapisów w ustawie, bardzo żałujemy, że Senat nie zadał sobie trudu i w ślad za tego typu propozycją nie dokonał również zmian w innych zapisach; w związku z tym komisja wnosi o odrzucenie tej poprawki. W imieniu komisji nadzwyczajnej - Komisji Prawa Europejskiego wnoszę o odrzucenie wszystkich trzech poprawek zgłoszonych przez Senat. Dziękuję za uwagę.
Przebieg posiedzenia