2 kadencja, 59 posiedzenie, 2 dzień (14.09.1995)

11 punkt porządku dziennego:
Pierwsze czytanie projektu uchwały w sprawie powołania Komisji Nadzwyczajnej do rozpatrzenia raportu o polityce regionalnej wraz z aneksem ˝Procesy zróżnicowań regionalnych w latach 1990-1994˝ oraz ˝Zasady polityki regionalnej państwa˝ (druk nr 1228).

Poseł Michał Kowalczyk:

    Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Klub Parlamentarny Unii Pracy, autor rezolucji zobowiązującej rząd do przedstawienia Wysokiej Izbie zasad polityki regionalnej państwa, od początku stał na stanowisku, iż w parlamencie polskim musi, a przynajmniej powinna, powstać nowa komisja sejmowa, która zajmowałaby się szeroko rozumianą polityką regionalną państwa. Podstawą inicjatywy mojego klubu było kilka przesłanek.

    Pierwsza to dość powszechnie podzielana konstatacja, że polskie przemiany zapoczątkowane w 1989 r. miały w dużym stopniu charakter odgórny i centralistyczny, że w niewystarczającym stopniu podczas ich realizacji wykorzystywano potencjał reformatorski, tkwiący w różnych środowiskach społecznych, w tym także we wspólnotach regionalnych.

    Drugą przesłanką było przekonanie, że dynamizowanie rozwoju regionalnego wymaga stworzenia odpowiedniego instrumentarium organizacyjnego i prawnego. Szczególnie istotne wydaje się stworzenie zdolnego do życia i działania podmiotu polityki regionalnej. Roli tej nie są w stanie wypełniać ani gminy, ani związki gmin, ani struktury władzy wojewódzkiej w ich obecnym kształcie i z obecnymi uprawnieniami. Być może rozwiązaniem byłoby powołanie samodzielnego komitetu ds. polityki regionalnej w ramach Komitetu Ekonomicznego Rady Ministrów, co zresztą podczas ostatniej debaty w dniu 31 sierpnia w swej wypowiedzi zasugerował wicepremier Roman Jagieliński.

    W krajach Unii Europejskiej od lat realizowana jest polityka regionalna. Tam też stworzono mechanizmy pozwalające na jej realizację. Polska, zmierzając do Europy, również takie mechanizmy musi stworzyć, by móc realizować sensownie politykę regionalną, wykorzystując wzorce, których Europa nam dostarcza. Wszędzie tam, w parlamentach europejskich, oczywiście funkcjonują struktury, które politykę regionalną kreują, wspomagają, prognozują i realizują. Dlatego też z dużym zainteresowaniem przyjęliśmy propozycję grupy posłów, którzy wnieśli projekt uchwały w sprawie zmiany Regulaminu Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej, sprowadzający się do powołania samodzielnej sejmowej Komisji Polityki Regionalnej i Rozwoju Regionalnego, projekt zawarty w druku nr 640. Z nie mniejszym zainteresowaniem przyjmujemy projekt uchwały w sprawie powołania Komisji Nadzwyczajnej do rozpatrzenia rządowego raportu o polityce regionalnej wraz z aneksem pt. ˝Procesy zróżnicowań regionalnych w latach 1990-1994˝ oraz ˝Zasady polityki regionalnej państwa˝, zawarty w druku nr 1228. Wszak oba projekty dotykają tej samej materii, polityki regionalnej.

    Uznając argumentację wnioskodawcy projektu uchwały, tj. Komisji Regulaminowej i Spraw Poselskich, zawartą w druku nr 1228 i przedstawioną w uzasadnieniu, Klub Parlamentarny Unii Pracy opowiada się za przyjęciem proponowanej uchwały, czego wyraz da w głosowaniu za powołaniem Komisji Nadzwyczajnej do rozpatrzenia raportu o polityce regionalnej wraz z aneksem.

    W imieniu Unii Pracy wnoszę również o przejście do drugiego czytania na tym posiedzeniu Sejmu. (Oklaski)

Przebieg posiedzenia