1 kadencja, 11 posiedzenie, 2 dzień (20.03.1992)

8 punkt porządku dziennego:
Pierwsze czytanie rządowego projektu ustawy Prawo budowlane (druk nr 124).

Poseł Jan Fabian:

    Panie Marszałku! Wysoka Izbo! Zgodnie z założeniami projektu nowego Prawa budowlanego zagadnienia warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki mieszkalne, a w szczególności wyposażenie tychże obiektów w urządzenia techniczno-ogrzewczo-kominowe, oraz warunki ich bezpiecznej eksploatacji i użytkowania ma określić minister gospodarki przestrzennej i budownictwa w drodze rozporządzeń wykonawczych.

    Jednym z tych zagadnień, mało obecnie docenianym, są usługi kominiarskie. Zasady świadczenia tych usług - zarówno przez rzemiosło kominiarskie, rzemieślnicze zakłady usług kominiarskich oraz rejonowe zakłady spółdzielni pracy - miały swoje unormowania prawne już od 1927 r. W rozporządzeniu ówczesnego prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 7.06.1927 r. o Prawie przemysłowym określono je jako usługi o charakterze usług koncesjonowanych. Podobne rozwiązania prawne - koncesjonowanie, a później rejonizacja okręgów - obowiązywały do wejścia w życie nowej ustawy z dnia 23 grudnia 1988 r. o podejmowaniu działalności gospodarczej. W wyżej wymienionych rozporządzeniach szczegółowo uregulowano zasady wydawania zezwoleń na prowadzenie rzemiosła kominiarskiego oraz określono sposób jego wykonywania.

    W powyższych unormowaniach zapewniono świadczenie usług kominiarskich na przeciętnym poziomie europejskim. Uchwalenie natomiast ustawy z dnia 23 grudnia 1988 r. o podejmowaniu działalności gospodarczej spowodowało, że usługi kominiarskie w tym zakresie zostały sprowadzone do typowych usług rzemieślniczych, które może wykonywać każdy obywatel, kto tylko ma na to ochotę.

    W dochodzących do mnie opiniach moi wyborcy, a w szczególności zarządcy, administratorzy i właściciele obiektów budowlanych, będących w ich administracji, wskazują na brak uregulowań prawnych tychże zagadnień. Moim zdaniem, nie można dopuścić do powstania luki prawnej, a tym samym do anulowania dotychczasowego rozporządzenia ministra spraw wewnętrznych z dnia 17.01.1969 r. w sprawie czyszczenia przewodów kominowych, które powinno obowiązywać do czasu ogłoszenia nowej regulacji prawnej przez ministra gospodarki przestrzennej i budownictwa, ponieważ w tym resorcie ma się ustalać warunki techniczne. Wiąże się to m.in. z ustanowieniem służb współdziałających, mających wpływ na prawidłową eksploatację budynków i ich części mieszkalnych, w tym służb odpowiedzialnych za bezpieczeństwo przeciwpożarowe, ochronę środowiska, życia ludzkiego i ochronę zdrowia. Zwiększające się zagrożenie środowiska naturalnego wskutek nadmiernego emitowania szkodliwych substancji w gazach spalinowych, w znacznej mierze wskutek złej obsługi urządzeń ogrzewczo-kominowych, w tym również urządzeń w gospodarstwach domowych, ich wadliwego stanu technicznego względnie nieprawidłowej eksploatacji, leży w centrum zainteresowania społeczeństwa, a celem podmiotów gospodarczych świadczących usługi w tym zakresie jest pośrednie oddziaływanie służb kominiarskich na rzecz zmniejszenia zagrożeń, o których mowa wyżej.

    Zaniepokojenie społeczeństwa w moim regionie potęguje wzrost zagrożenia pożarowego oraz przypadki zatruć tlenkiem węgla występujące z powodu wad urządzeń kominowych, a w szczególności niewłaściwych podłączeń kominowych, urządzeń i aparatów gazowych; sugerują one konieczność właściwego uregulowania prawnego w sprawach powyższych zagrożeń. Zagrożenia te można wyeliminować bez nakładów inwestycyjnych i bez większego zaangażowania środków materialnych pod warunkiem, że na drodze administracyjnej będą egzekwowane dotychczas obowiązujące właścicieli względnie zarządców nieruchomości wymogi w przedmiocie utrzymania w należytym stanie technicznym wszelkich urządzeń grzewczo-kominowych oraz poddawania ich okresowym przeglądom i czyszczeniu przez powołanych ku temu kwalifikowanych rzemieślników - mistrzów kominiarskich.

    Przyjmując, że dotychczas obowiązująca ustawa o podejmowaniu działalności gospodarczej ulegnie częściowej modyfikacji wnoszę, aby usługi kominiarskie ze względu na ich społeczne znaczenie określono jako działalność gospodarczą podlegającą koncesjonowaniu, i o wprowadzenie obowiązkowej rejonizacji okręgów kominiarskich, obecnie obowiązującej we wszystkich krajach północnej i zachodniej Europy.

    Proponuję również wnieść do projektu Prawa budowlanego nowe, zmodyfikowane rozporządzenia wykonawcze, dostosowane do przemian społeczno-gospodarczych zachodzących w kraju, a dotyczące ustalenia nowych okresów czyszczenia wszelkich przewodów kominowych, dymnych, spalinowych, wentylacyjnych, jak również wszelkiego rodzaju połączeń kanałów i czopuchów dymno-spalinowych. Konieczne jest wprowadzenie rozporządzenia wykonawczego do art. 62 projektu nowego Prawa budowlanego zobowiązującego właścicieli, zarządców lub użytkowników budynków mieszkalnych do poddawania istniejących urządzeń ogrzewczo-kominowych oraz urządzeń gazowych okresowym przeglądom ich stanu technicznego, ocenie przydatności do dalszej eksploatacji w celu wyeliminowania zagrożenia pożarowego budynków, a zarazem ochrony mienia obywateli i życia ludzkiego przed mnożącymi się wypadkami zatruć. Ponadto postuluję wprowadzenie zapisu w rozporządzeniu wykonawczym o konieczności uzgadniania wszelkich zmian w połączeniach urządzeń ogrzewczo-kominowych, w przewodach dymnych, spalinowych i wentylacyjnych, w tym również urządzeń gazowych i na paliwo płynne, z właściwym zakładem usług kominiarskich, mistrzem kominiarskim, i konieczność uzyskania pisemnej opinii w przedmiotowej sprawie. Dziękuję za uwagę.

Przebieg posiedzenia